អន្តរជាតិ

ប៉េកាំង៖ ទិន្នន័យផ្លូវការរបស់ការិយាល័យស្ថិតិជាតិចិន បានបង្ហាញថា ក្នុងឆ្នាំ២០២៥នេះ ប្រទេសចិនអាចប្រមូលផលស្រូវរដូវក្តៅ ប្រកបដោយស្ថិរភាព ដោយទទួលទិន្នផលសរុបប្រហែល១៤៩,៧៤លានតោន។ យោងតាមការិយាល័យស្ថិតិជាតិចិន បានឱ្យដឹងថា ទិន្នផលស្រូវនៅក្នុងរដូវក្តៅបានធ្លាក់ចុះបន្តិច គឺស្មើនឹង០,១ភាគរយ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងទិន្នផលស្រូវប្រមូលបាន កាលពីឆ្នាំ២០២៤ ដែលលក្ខខណ្ឌអាកាសធាតុប្រែប្រួលខ្លាំង។ មន្ត្រីជំនាញប្រចាំការនៅការិយាល័យស្ថិតិជាតិ បាននិយាយថា ការថយចុះតិចតួចនៃទិន្នផលគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ប្រមូលផលបាននៅរដូវក្តៅ ដោយកសិករអាចប្រមូលកសិផលទាំងមូលបានដូចបណ្តាឆ្នាំកន្លងមក។ មន្ត្រីដដែលនេះបាននិយាយដូច្នេះថា «ការប្រមូលផលស្រូវរដូវក្តៅនៅឆ្នាំ២០២៥នេះ ប្រកបដោយស្ថិរភាពល្អ និងរឹងមាំរបស់ប្រទេសចិន គឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះដ៏រឹងមាំសម្រាប់ផលិតកម្មគ្រាប់ធញ្ញជាតិប្រចាំឆ្នាំទាំងមូល ដោយផ្តល់នូវការគាំទ្រដ៏រឹងមាំសម្រាប់ការទប់ទល់នឹងបញ្ហាប្រឈមដ៏ស្មុគស្មាញជាអន្តរជាតិ និងការលើកកម្ពស់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចចិនប្រកបដោយចីរភាព»។ គ្រោះរាំងស្ងួតធ្ងន់ធ្ងរ បានបង្កផលប៉ះពាល់ដល់តំបន់ផលិតសំខាន់ៗ ដូចជានៅក្នុងខេត្ត ហឺណាន និងខេត្ត​ ហ្សានស៊ី បង្កើតជាបញ្ហាប្រឈមមួយចំនួនផងដែរ។ លោកបាននិយាយថា ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែកសាងងប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្ត រួមទាំងការបង្វែរទឹកក្នុងទ្រង់ទ្រាយធំ អាចជួយធានាបាននូវការស្រោចស្រពប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពលើដីស្រែដាំដុះភាគច្រើន​នៅក្នុងប្រទេសចិន។ នៅពេលអាកាសធាតុប្រទេសចិនឈានចូលដល់រដូវទឹកជំនន់ដំបូង ក្រសួងកសិកម្ម និងកិច្ចការជនបទរបស់ចិន បានចាប់ផ្តើមធ្វើយុទ្ធនាការរយៈពេល១០០ថ្ងៃ ដើម្បីបង្កើនទិន្នផលស្រូវ កាត់បន្ថយគ្រោះមហន្តរាយ និងធានាផលិតកម្មគ្រាប់ធញ្ញជាតិ នៅរដូវស្លឹកឈើជ្រុះ ដែលជាកត្តាសំខាន់សម្រាប់ថែរក្សាសន្តិសុខគ្រាប់ធញ្ញជាតិគ្រប់គ្រាន់របស់ប្រទេសចិន។ ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅផលិតកម្មគ្រាប់ធញ្ញជាតិរបស់ប្រទេសចិន ប្រមាណ៧០០លានតោននៅឆ្នាំ២០២៥នេះ ក្រសួងកសិកម្ម និងកិច្ចការជនបទរបស់ចិន នឹងដាក់ពង្រាយក្រុមជំនួយបច្ចេកទេស ដើម្បីជួយណែនាំលើការគ្រប់គ្រងវាលស្រែសម្រាប់ស្រូវឱ្យលូតលាស់ល្អ ការការពារគ្រោះមហន្តរាយ និងការគ្រប់គ្រងសត្វល្អិតបំផ្លាញថែមទៀតផង។ […]

ការ៉ាជី៖ យោងតាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងជលផលសមុទ្ររបស់ប៉ាគីស្ថាន បានឱ្យដឹងថា ការនាំចេញអាហារគ្រឿងសមុទ្ររបស់ប្រទេសប៉ាគីស្ថានបានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងដល់ទំហំទឹកប្រាក់ជាង៤៨៩លានដុល្លារ ក្នុងរយៈពេលពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០២៤-ដល់ពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០២៥ ដែលកើនប្រាក់ចំណូលចំនួន៨៣លានដុល្លារលើសពីឆ្នាំមុន។ ចំណែកបរិមាណនាំចេញផលិតផល ក៏បានកើនឡើងពីជាង២០២តោន ដល់ជាង២៤២តោន ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីភាពប្រសើរឡើងនៃផលិតភាព និងការប្រកួតប្រជែងអន្តរជាតិ។ លោករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងជលផលសមុទ្ររបស់ប៉ាគីស្ថាន បានរំលឹកឡើងវិញថា រដ្ឋាភិបាលនឹងបន្តគាំទ្រវិស័យនេះ តាមរយៈស្ថិរភាពគោលនយោបាយ ការធ្វើពិពិធកម្មទីផ្សារ និងការគ្រប់គ្រងធនធានសមុទ្រប្រកបដោយការទទួលខុសត្រូវ ដើម្បីជួយប្រទេសប៉ាគីស្ថាន ឱ្យល្បីឈ្មោះជាអ្នកនាំចេញអាហារគ្រឿងសមុទ្រដ៏សំខាន់មួយដែររបស់ពិភពលោក ហើយអាចរក្សាបាននូវប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីសមុទ្រ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រទេសចិននៅតែជាប្រទេសទិញអាហារគ្រឿងសមុទ្រធំជាងគេរបស់ប៉ាគីស្ថាន ដោយបាននាំចូលជាង៩៩ ២៣៨តោន ដែលមានតម្លៃជាទឹកប្រាក់ចំនួន២៨៦លានដុល្លារ។ ប្រទេសថៃជាប់ចំណាត់ថ្នាក់បន្ទាប់ពីចិន ​ដោយ​ការ​នាំ​ចូលអាហារគ្រឿងសមុទ្ររបស់ប៉ាគីស្ថាន ​មាន​ចំណូល​ជាទឹកប្រាក់១០៥,៧​លាន​ដុល្លារ​។  ចំណែកប្រទេសផ្សេងទៀត រួមមាន ប្រទេសអេមីរ៉ាត់អារ៉ាប់រួម ម៉ាឡេស៊ី ជប៉ុន កូរ៉េខាងត្បូង គុយវ៉ែត អារ៉ាប៊ីសាអូឌីត វៀតណាម និងប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី។ រីឯការនាំចេញផលិតផលគ្រឿងសមុទ្រទៅកាន់សហភាពអឺរ៉ុប បានកើនឡើងគិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន១៣លានដុល្លារ ដែលបង្ហាញឱ្យឃើញពីការឈរជើងដ៏រឹងមាំនៅក្នុងទីផ្សារអាហារគ្រឿងសមុទ្រ ស្របតាមស្តង់ដារគុណភាព និងប្រកបដោយនិរន្តរភាព។ ផលិតផលអាហារគ្រឿងសមុទ្រ រួមមានម្សៅត្រីនាំចេញបានច្រើនជាងគេ​ មានចំនួន៧៩​ ០៩០តោន មានតម្លៃជាទឹកប្រាក់ចំនួន១៦០លានដុល្លារ បន្ទាប់មក គឺផលិតផលបង្កក ដូចជាត្រីគិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន១០៣,១១លានដុល្លារ បង្គាគិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន៦១,៤លានដុល្លារ ក្តាមគិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន២៩,៦៨លានដុល្លារ និងត្រីកាម៉ុង គិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន២៣លានដុល្លារ។ […]

ហាណូយ៖ វៀតណាមបាននាំចូលផ្លែទុរេនក្នុងទំហំទឹកប្រាក់៣០០ពាន់លានដុង ស្មើប្រមាណ១១,៨លានដុល្លារ ដែលភាគច្រើនមានប្រភពមកពីប្រទេសថៃ និងម៉ាឡេស៊ី ដែលក្នុងរយៈពេល១១ខែដំបូងនៃឆ្នាំ២០២៤ ដោយកើនឡើងប្រាំមួយដងធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នា ក្នុងឆ្នាំ២០២៣។ គ្រាន់តែក្នុង​ខែ​វិច្ឆិកា​ ប្រទេសវៀតណាម​បាន​ចំណាយ​ប្រាក់ចំនួនបីលាន​ដុល្លារ​លើ​ការ​នាំ​ចូលផ្លែ​ទុរេន ដែល​កើន​ឡើង១១ដង​ធៀប​នឹង​ឆ្នាំ​មុន។ ប្រទេស​វៀតណាម​ ភាគច្រើនបាន​ទិញផ្លែ​ទុរេន​តូចៗ​ពី​ប្រទេស​ថៃ ដែលជាទូទៅ​មានគេពេញនិយមទិញបរិភោគ។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ​ ផ្លែទុរេនបង្កក មូសាង ឃីង របស់ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ទទួលបានកោតសរសើរយ៉ាងខ្លាំងចំពោះគុណភាព ហើយជារឿយៗត្រូវបាននាំចូលក្នុងប្រទេសវៀតណាម ដើម្បីកែច្នៃធ្វើជានំ ឬកែច្នៃធ្វើជាផលិតផលចំណីអាហារផ្សេងៗ។ អគ្គលេខាធិការនៃសមាគមន៍បន្លែ និងផ្លែឈើវៀតណាម បានមានប្រសាសន៍ថា កសិករវៀតណាមប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាដាំទុរេនពូជមូសាង ឃីង ដោយសារលក្ខខណ្ឌអាកាសធាតុមិនអំណោយ និងខ្វះបច្ចេកទេសថែទាំ។ ហេតុដូច្នេះ ទើបប្រជាជនវៀតណាំ ភាគច្រើនបានជ្រើសរើសដាំទុរេនពូជផ្សេង ដើម្បីទទួលបានទិន្នផលច្រើនជាង។ យ៉ាង​ណា​មិញ ការ​កើន​ឡើង​នៃ​ការ​នាំ​ចូលផ្លែទុរេនពីប្រទេសម៉ាឡេស៊ី​ និងប្រទេសថៃ ​មិន​ជាប់បាក់ព័ន្ធនឹងការ​នាំ​ចេញផ្លែ​ទុរេន​របស់​វៀតណាម​ទៅក្រៅប្រទេសនោះទេ។ ក្នុង​ឆ្នាំ២០២៤ ការ​នាំ​ចេញ​ផ្លែទុរេន​របស់​ប្រទេស​ទទួលបានចំណូល​ចំនួន៣,៣ពាន់​លាន​ដុល្លារ គឺកើនឡើង​ជាង១ ០០០លាន​ដុល្លារ​បើ​ធៀប​នឹង​ឆ្នាំ​២០២៣។ វៀតណាម​មាន​បំណង​បង្កើន​ការ​នាំ​ចេញផ្លែ​ទុរេនឱ្យ​ដល់​ចំនួន៣,៥​ពាន់​លាន​ដុល្លារ ​នៅ​ឆ្នាំ​២០២៥នេះ ដើម្បីសម្រេច​គោលដៅ​នាំ​ចេញ​បន្លែ​ផ្លែទុរេន ក្នុងទឹកប្រាក់​សរុប​៨​ ០០០​លាន​ដុល្លារ។ នៅដើមឆ្នាំ២០២៥នេះ តម្លៃផ្លែទុរេនស្រស់របស់វៀតណាមដំាតាមតំបន់ដីសណ្ដទន្លេមេគង្គ បន្តចុះថោកមកនៅត្រឹម៣០,០០០ដុង ឬស្មើនឹង១,១៥ ដុល្លារ ក្នុងមួយគីឡូក្រាម ដោយសារខ្វះទីផ្សារបន្ទាប់ពីប្រទេសចិនរឹតបណ្ដឹងការនាំចូលទៅក្នុងប្រទេសរបស់ខ្លួន ក្រោយពីឃើញផ្លែទុរេនមានផ្ទុកសារធាតុគីមីហាមឃាត់។ […]

កង់បេរ៉ា៖ ក្រុមហ៊ុនផ្លែប៉ោម និងផ្លែសារី អូស្ត្រាលី  (Apple and Pear Australia Limited) បាននិយាយថា មុខរបរធ្វើចម្ការដាំដំណាំហូបផ្លែភាគច្រើន នៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលី មិនបានរកប្រាក់ចំណេញអស់រយៈពេលបួនឆ្នាំជាប់ៗរួចមកហើយ ដោយសារអ្នកនៅក្នុងប្រទេសមិនសូវជួយទិញផ្លែឈើយកទៅទទួលទានឡើយ។ ចំណែកអ្នកធ្វើចម្ការថ្មីថ្មោង នៅតែបន្តប្រឹងប្រកបមុខរបរកសិកម្មដាំដំណាំហូបផ្លែនេះ ទោះបីជាមានបញ្ហាប្រឈមក៏ដោយ ប៉ុន្តែជ្រើសរើសដាំដំណាំពូជផ្សេង ដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលជំនួសដំណាំមានស្រាប់។ ក្រុមហ៊ុនផ្លែប៉ោម និងផ្លែសារី អូស្ត្រាលី នៅមានសេចក្តីសង្ឃឹម​ថា​ ផែនការ​យុទ្ធសាស្ត្រ​រយៈពេល​ប្រាំ​ឆ្នាំនឹងជួយ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ប្រជាជនអូស្ត្រាលី​ឱ្យ​ប្រឹងបរិភោគ​ផ្លែ​ឈើ​បន្ថែម​ទៀត​ ដើម្បីជួយទ្រទ្រង់ជីវភាពអ្នកចម្ការ។ កសិករអូស្ត្រាលីម្នាក់​ មានដើមកំណើតឥណ្ឌា បានចាកចេញពីប្រទេសរបស់ខ្លួន មករស់នៅលើទឹកដីប្រទេសអូស្ត្រាលី អស់រយៈពេល១៩ឆ្នាំ ដោយចាប់យកអាជីពជាអ្នកបើកបររថយន្តដឹកជញ្ជូនទំនិញនៅទីក្រុងមែលប៊ន ប៉ុន្តែ កាលពីឆ្នាំ២០២១ លោកបានសម្រេចចិត្តបោះបង់ចោលមុខរបរនោះ ដោយចាប់យកមុខរបរថ្មីជាអ្នកធ្វើកសិកម្មដាំដំណាំហូបផ្លែវិញម្តង។ លោកបាននិយាយថា «ខ្ញុំបានមកលេងមិត្តម្នាក់ ដែលទើបតែទិញកសិដ្ឋានមួយកន្លែង។ ខ្ញុំ​ពិត​ជា​ចូល​ចិត្ត​អាកាសធាតុនៅទីនេះ និង​ទេសភាពមើល​ទៅ​ពិត​ជា​បៃតងស្អាតណាស់។ វា​ស្រដៀងទៅ​នឹង​ប្រទេស​កំណើត​របស់​ខ្ញុំដែរ»។ លោកបាននិយាយរំឭកថា  លោករស់នៅរហូតដល់ធំធាត់ពេញវ័យ នៅក្នុងរដ្ឋប៉ុនចាប ស្ថិតនៅភាគខាងជើងប្រទេសឥណ្ឌា ហើយពេលមករស់នៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលី លោកបានចូលលុយគ្នាជាមួយបងប្រុសបង្កើត ទិញបានចម្ការមួយកន្លែង ដើម្បីដាំដំណាំហូបផ្លែ ប៉ុន្តែមិនយូរប៉ុន្មាន មុខរបរកសិកម្មដាំឈើហូបផ្លែចាប់ផ្តើមជួបការលំបាកជាបន្តបន្ទាប់ ព្រោះមិនសូវមានអ្នកទិញ។ លោក​បាន​បាត់បង់​ដំណាំ​ស្ទើរទាំងអស់​ដោយសារ​ព្យុះ​ភ្លៀង ចម្ការ​ដំណាំរបស់លោក​ត្រូវ​បាន​​លិចលង់ដោយទឹកជំនន់​ក្នុង​ឆ្នាំ២០២២ ហើយ​បច្ចុប្បន្ន​តំបន់នេះ​កំពុងតែ​ជួប​ប្រទះ​នឹង​​គ្រោះរាំងស្ងួតវិញម្តង។ […]

ញូវដេលី៖ ក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុរបស់ឥណ្ឌា បានសម្រេចដំឡើងពន្ធចំនួន២០ភាគរយលើអង្ករនាំ ចេញទៅក្រៅប្រទេស ក្នុងគោលបំណងគ្រប់គ្រងការនាំចេញអង្ករ និងធានាបាននូវសន្តិសុខស្បៀងក្នុងប្រទេស។ យោងតាមសារាចរណែនាំ​ ដែលចេញដោយក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចឥណ្ឌា បានឱ្យដឹងថា ពន្ធលើការនាំចេញត្រូវអនុវត្តចំពោះអង្ករសម្រិត រួមទាំងអង្ករសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រ និងប្រភេទអង្ករផ្សេងទៀត ដែលស្ថិតក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ត្រូវជាប់ពន្ធរបស់អាជ្ញាធរគយ ដូចជាអង្ករសម្រិត ឬអង្ករសម្រូប។ ការកែប្រែអត្រាពន្ធលើអង្ករនាំចេញនេះ កើតឡើងប៉ុន្មានខែបន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាបានបន្ធូរបន្ថយការរឹតបន្តឹងកាលពីពេលមុន ដែលកាលពីក្នុងខែតុលា ឆ្នាំ២០២៣ រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាបានលុបចោលបម្រាមនាំចេញអង្ករ ដែលបានអនុវត្តចាប់តាំងពីខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២ ខណៈពេលបន្តហាមឃាត់លើការនាំចេញអង្ករបាក់។  នៅថ្ងៃដដែលនោះ បម្រាមក៏បានកាត់បន្ថយពន្ធគយលើអង្ករសម្រិតពី១ ភាគរយ មកនៅត្រឹមកម្រិតសូន្យ ហើយថែមទាំងបានដកការកម្រិតតម្លៃអប្បបរមាត្រូវតែមានតម្លៃ៤៩០ដុល្លារក្នុងមួយតោន លើការនាំចេញអង្ករសម្រិត។  ការផ្លាស់ប្តូរទាំងនេះត្រូវបានអនុម័តបន្ទាប់ពីកិច្ចប្រជុំកម្រិតខ្ពស់ថ្នាក់អន្តរក្រសួងរបស់ប្រទេសឥណ្ឌា។ ការកែប្រែបម្រាមនាពេលនោះ ត្រូវបានគេរាយការណ៍ថា ដើម្បីបន្ធូរបន្ថយបញ្ហាលើការខ្វះឃ្លាំងសម្រាប់រក្សាទុកអង្កររបស់ឥណ្ឌា។ ប្រទេសឥណ្ឌាបានកែប្រែបម្រាមជាលើកដំបូង នៅក្នុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២ ដើម្បីរឹតបន្តឹងការនាំចេញអង្ករសម្រិត ហើយហាមឃាត់ការនាំចេញអង្ករបាក់។  ការប្រែប្រែសម្រាមនេះ ត្រូវបានអនុវត្តបន្តដោយដាក់ពន្ធ២០ភាគរយ លើការនាំចេញអង្ករសម្រិត ដែលជាផ្នែកមួយនៃយុទ្ធសាស្រ្តចម្បង ដើម្បីទប់ស្កាត់អតិផរណាតម្លៃម្ហូបអាហារ និងអាចឆ្លើយតបតាមតម្រូវក្នុងស្រុកឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់។ កាតព្វកិច្ចជាប់ពន្ធនាំចេញថ្មី ត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងជួយរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាក្នុងការគ្រប់គ្រងបរិមាណអង្ករឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់តាមតម្រូវការក្នុងស្រុក ខណៈដំណើរផ្គត់ផ្គង់ស្បៀងអាហារនៅលើពិភពលោក កំពុងតែជួបបញ្ហាច្របូកច្របល់។ យោងតាមការចេញផ្សាយរបស់សារព័តមានឥណ្ឌ បានឲ្យដឹងថា ចាប់តាំងពីពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០២៣រហូតមក អង្ករពូជល្អលេខ១របស់ឥណ្ឌា គ្រាប់អង្ករបាក់៥ភាគរយ មានតម្លៃពី៤០៩ដុល្លារ […]

ហារីយ៉ាណា៖ កសិករឥណ្ឌាមា្នក់ បាននិងកំពុងដាំកប្បាសទើបបង្នាត់ហ្សែនថ្មី ហើយត្រូវបានគេស្គាល់ឈ្មោះអស់រយៈពេល១៥ឆ្នាំកន្លងមកហើយថា ជាពូជកប្បាសបង្កាត់ឈ្មោះជាភាសាលាតាំង បាសីលូស ធូរីងហ្សីនីស (Bacillus Thuringiensis) ដាំនៅក្នុងរដ្ឋហារិយ៉ាណា (Haryana) នៃប្រទេសឥណ្ឌា ភាគខាងជើងនៃប្រទេសឥណ្ឌា ដោយពូជ​កប្បាសថ្មីនេះ បានមកពីការបង្កាត់ហ្សែន​ថ្មី ​ដើម្បី​ទប់ទល់​នឹង​សត្វល្អិតចង្រៃ។ កសិកររូបនេះលោក​បានិយាយថា «​គ្រាប់កប្បាស បាសីលូស ធូរីងហ្សីនេស ឬហៅកាត់ថា ធីប៊ី (BT) ដែលគេចែកឱ្យដំបូង គឺល្អណាស់។ យើងទទួលបានលទ្ធផលល្អណាស់។ វាផ្តល់ទិន្នផលល្អ និងនៅពេលលក់មានតម្លៃខ្ពស់ ហើយនៅពេលដាំយើងមិនចាំបាច់បាញ់ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតឡើយ»។ យោងតាមការផ្សាយរបស់បណ្តាញព័ត៌មានអាស៊ី (Chenal News Asia) បានឱ្យដឹងថា ប៉ុន្តែនៅពេលក្រោយៗមកទៀត គុណភាពពូជកម្បាស ធីប៊ី ចាប់ផ្តើមប្រែប្រួលខុសស្រឡះ។ ហ្វូងដង្កូវពណ៌ផ្កាឈូក ដែលស៊ាំនឹងពូជកប្បាសកែប្រែហ្សែនថ្មីនេះ អាចបំផ្លាញទិន្នផលកប្បាស ឥឡូវនេះគំរាមកំហែងដល់ដំណាំក្បាសតែម្តង។ ដូច្នេះដើម្បីការពារកប្បាសបាន កសិកររូបនេះ ត្រូវពឹងលើថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត។ លោកបាននិយាយថា​ «ប៉ុន្តែការប្រើថ្នាំបាញ់សម្លាប់សត្វល្អិតអស់លុយច្រើនណាស់។ ទាំងអស់នេះ គឺវា​ជា​មូល​ហេតុ​នាំឱ្យ​កសិករឈប់​ដាំ​ពូជ​កប្បាស​ក្នុង​ស្រុក។ ជាពិសេស នៅក្នុងរដូវរាំងស្ងួត គឺពិបាកមែនទែន ដោយសារមានសត្ចល្អិតចង្រៃច្រើនពេក»។ រហូតដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ជាង៩៦ភាគរយនៃកប្បាស […]

ហ្សាការតា៖ សមាគមរោងម៉ាស៊ីនកិនម្សៅរបស់ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី នឹងចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងមួយ ដើម្បីនាំចូលស្រូវសាលីរបស់អាម៉េរិក យ៉ាងហោចណាស់មួយលានតោនក្នុងមួយឆ្នាំ សម្រាប់រយៈពេលប្រាំឆ្នាំខាងមុខ ក្នុងតម្លៃជាទឹកប្រាក់ចំនួន១,២ពាន់លានដុល្លារ ដើម្បីចៀសវាងការយកពន្ធដ៏អាក្រក់បំផុតរបស់ប្រធានាធិបតីអាម៉េរិក លោក​ ដូណាល់ ត្រាំ (Donald Trump)។ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចឥណ្ឌូណេស៊ី លោក អៀឡាងហ្គា ហាតាតូ​ (Airlangga Hartarto) បានប្រាប់ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មានបារាំង អាអេហ្វប៉េ (AFP) កាលពីសប្តាហ៍មុនថា រដ្ឋាភិបាលទីក្រុងហ្សាការតានឹងបង្កើនការនាំចូលកសិផលពីសហរដ្ឋអាម៉េរិក ដើម្បីជៀសវាងការយកពន្ធកាន់តែតឹងរ៉ឹង និងកាន់តែច្រើន ដែលរដ្ឋាភិបាលក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន បាននិយាយថា នឹងចូលជាធរមាននៅថ្ងៃទី០១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៥នេះ ប្រសិនបើមិនមានកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីណាមួយ។ ចំណែកប្រធានសមាគមរោងម៉ាស៊ីនកិនម្សៅឥណ្ឌូណេស៊ី បាននិយាយកាលពីថ្ងៃទី៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥ ដូច្នេះថា «យើងមានកិច្ចព្រមព្រៀងរួចហើយរវាងទិញស្រូវសាលីចំនួនមួយលានតោន នៅឆ្នាំ២០២៦ ដល់ឆ្នាំ២០២៣០»។ លោក​បាននិយាយ​បន្តទៀត​ថា កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ដែល​មាន​តម្លៃជាទឹកប្រាកើ​ប្រមាណ ២៥០លាន​ដុល្លារ​ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំ ​នឹង​ត្រូវ​ចុះ​ហត្ថលេខា​នៅ​ទីក្រុង​ហ្សាការតា នៅ​ថ្ងៃទី០៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥​។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា «នៅក្នុងបរិបទនៃការចរចារលើអត្រាពន្ធលើប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី យើងជាអាជីវកម្មឯកជនរួមគ្នាជាមួយអាជីវកម្មឯកជនរបស់អាម៉េរិក បានយល់ព្រមចុះកិច្ចព្រមព្រៀងមួយជាមួយគ្នា»។ លោក ដូណាល់ ត្រាំ បាននិយាយកាលពីថ្ងៃទី៦ […]

តូក្យូ៖ ដោយសារការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់កាសែតបាននឹងកំពុងធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង ហើយប្តូរទៅរកប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយបែបឌីជីថលវិញ ធ្វើឱ្យរោងបោះពុម្ព តូនីជី (Tonichi Printing Co.) ដែលជាក្រុមហ៊ុនបោះពុម្ពកាសែតដ៏ធំមួយនៅទីក្រុងតូក្យូ ចាប់ផ្តើមប្តូរអាជីវកម្មថ្មី គឺបណ្តុះផ្សិតត្រចៀកកណ្តុរវិញម្តង។ យោងតាមគេហទំព័រដំណឹងកសិកម្មជប៉ុន (The Japan Agri News) បានចេញផ្សាយថា ក្រុមហ៊ុនបោះពុម្ពកាសែត បានចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មដាំផ្សិតក្នុងអាគាររោងបោះពុម្ពរបស់កាសែត ម៉ៃនីជី (Mainichi Newspaper) ដែលជាសាខារបស់ក្រុមហ៊ុនបោះពុម្ព តូនីជី មានទីតាំងស្ថិតនៅក្រុងកាវ៉ាហ្គូជី ( Kawaguchi) ខេត្តសៃតាម៉ា (Saitama) ដែលដំណើរការរោងចក្របោះពុម្ពកាសែតដ៏ធំរបស់ប្រទេសជប៉ុន។ ក្រុមហ៊ុនសង្ឃឹមថា អាជីវកម្មបង្កើតថ្មីនេះអាចជួយរកប្រាក់ចំណូលសម្រាប់ទ្រទ្រង់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃដល់បុគ្គលិករបស់ខ្លួន ដោយកែច្នៃកន្លែងទំនេរ ​​​ដូចជាបន្ទប់​សម្រាប់​​បោះពុម្ព​កាសែត ​ត្រូវកែ​ទៅ​ជា​កន្លែង​បណ្តុះ​ផ្សិត​ត្រចៀកកណ្ដុរ​ ​ដែល​មាន​ទំហំ​ប្រហែល៨១ម៉ែត្រការ៉េ។ ក្រុមហ៊ុនបានទទួលយកប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងបរិស្ថានរួមបញ្ចូលគ្នាបន្ទាប់ពីការដាំដុះសាកល្បងលើកដំបូង។ ការងារបេះផ្សិតត្រូវធ្វើ​ពេញ​២៤ម៉ោង​ ដោយមាន​បុគ្គលិក​ខ្លះ​ធ្វើការ​វេន​យប់។ បុគ្គលិក​ក្រុមហ៊ុន​ម្នាក់ បាន​និយាយ​​ពន្យល់​ពី​សក្តានុពល​របស់​គម្រោងនេះថា​ «​ផ្សិត​ត្រចៀក​កណ្ដុរ ដែល​ដាំដុះ​ក្នុង​ស្រុក ​អាចផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការទីផ្សារនៅទូទាំងប្រទេសជប៉ុន បានត្រឹមតែ​ប្រហែល១០ភាគរយ​ប៉ុណ្ណោះ​»​។ បុគ្គលិករូបនេះ បាននិយាយទៀតថា រោងចក្របោះពុម្ព្កកាសែតរបស់ក្រុមហ៊ុន គឺស័ក្តិសមសម្រាប់ការដាំដុះផ្សិតត្រចៀកកណ្ដុរណាស់ ដោយមានការត្រួតពិនិត្យសីតុណ្ហភាព និងសំណើមយ៉ាងហ្មត់ចត់ នៅក្នុងរោងបណ្ដុះ ដើម្បីរក្សាគុណភាពដូចបោះពុម្ពកាសែតដែរ។ កម្មករភាគច្រើនធ្វើនៅក្នុងរោងពុម្ពកាសែតនេះ ធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ក្នុងការគ្រប់គ្រងគ្រឿងចក្រ […]

មូស្គូៈ ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មានរដ្ឋរបស់រុស្ស៊ី បានធ្វើសេចក្តីរាយការណ៍ កាលពីចុងសប្តាហ៍មុនថា ក្រសួងកសិកម្មរុស្ស៊ី បានកាត់បន្ថយអត្រាពន្ធនាំចេញស្រូវសាលីដល់សូន្យ ចាប់ពីដើមខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥នេះ ដើម្បីការពារទីផ្សារក្នុងស្រុកពីការឡើងថ្លៃ និងដើម្បីរារាំងការនាំចេញលើសចំនួនកំណត់។ កាត់បន្ថយអត្រាពន្ធនាំចេញដល់កម្រិតសូន្សនេះ ត្រូវបានគេគណនា មានភាពខុសគ្នា៧០ភាគរយចំពោះតម្លៃកំណត់ ដែលបានមកពីទិន្នន័យកិច្ចសន្យានាំចេញ និងគណនាលើមូលដ្ឋានប្រចាំសប្តាហ៍ ព្រមទាំងតម្លៃមូលដ្ឋានកំណត់ដោយក្រសួងកសិកម្ម។ យោងតាមតារាងតម្លៃ បានឱ្យដឹងថា តម្លៃកំណត់នាំចេញឱ្យនៅត្រឹម២២៨,៧ដុល្លារ ក្នុងស្រូវសាលីមួយតោន ដោយជាប់កាតព្វកិច្ចបង់ពន្ធ នៅត្រឹមកម្រិតសូន្យ ដែលកាលពីនៅក្នុងខែមករា ឆ្នាំ២០២៥នេះ ​កាតព្វកិច្ចជាប់ពន្ធនាំចេញបានឡើងដល់កម្រិតខ្ពស់បំផុត រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន គឺនៅ៥៩,៨៧ដុល្លារ ក្នុងមួយតោន។ កសិកររុស្ស៊ីបានអំពាវនាវម្ត្តងហើយម្តងទៀតទៅរដ្ឋាភិបាលឱ្យលុបចោល ឬកាត់បន្ថយកាតព្វកិច្ចពន្ធដោយនិយាយថា វាធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ប្រាក់ចំណេញនៃការធ្វើកសិកម្មស្រូវសាលី ហើយថាមានតែផ្នែកតូចមួយនៃមូលនិធិ ដែលប្រមូលបានតាមរយៈពន្ធត្រូវបានប្រគល់ទៅលើវិស័យនេះ។ ការសម្រេចចិត្តបែបនេះ ធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ស្រូវសាលីទាំងអស់ ដែលត្រូវបាននាំចេញពីប្រទេសរុស្ស៊ី កាលពីពេលថ្មីកន្លងមកនេះ  ដែលកាតព្វកិច្ចសូន្យនឹងត្រូវចូលជាធរមាននៅថ្ងៃទី៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥ ក្នុងគោលបំណងធ្វើឱ្យស្រូវសាលីរបស់រុស្ស៊ី កាន់តែមានការប្រកួតប្រជែងជាសកល និងបង្កើនបរិមាណនាំចេញឱ្យបានយ៉ាងច្រើនទៅកាន់ទីផ្សារក្រៅប្រទេស។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រព័ន្ធនោះនឹងលែងប្រើចាប់ពីថ្ងៃទី៩ ខែកក្កដា​ ដែលជាលទ្ធផល អ្នកនាំចេញនឹងលែងត្រូវបង់ពន្ធនេះទៀតហើយ។  អាស្រ័យហេតុនេះ វានឹងកាត់បន្ថយបន្ទុកហិរញ្ញវត្ថុ​ ហើយនឹងអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេផ្តល់ជូននូវតម្លៃទាបនៅក្នុងទីផ្សារអន្តរជាតិ។ ការដកកាតព្វកិច្ចនាំចេញស្រូវសាលី ឱ្យធ្លាក់មកដល់កម្រិតសូន្សនេះ ត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងមានផលវិជ្ជមានសម្រាប់បង្កើនការប្រកួតប្រជែងលើផ្សារស្រូវសាលីរបស់រុស្ស៊ី ខណ​ៈទីផ្សារស្រូវសាលីពិភពលោកកំពុងប្រឈមមុខនឹងការប្រកួតប្រជែងកាន់តែខ្លាំង។ […]

ដាក្កា៖ ការស្ទង់មតិរបស់ការិយាល័យស្ថិតិបង់ក្លាដែស បាននិយាយថា ស្ទើរតែ៥៦ភាគរយនៃផ្ទៃដីកសិកម្មរបស់ប្រទេសបង់ក្លាដែស ត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ថា មិនមាននិរន្តរភាពនៅក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃដីផ្តល់ទិន្នផលដោយគិតជាហិកតា ដែលបង្ហាញថា ជាងពាក់កណ្តាលនៃផ្ទៃដីកសិកម្មរបស់ប្រទេស មិនផ្តល់ផលចំណេញល្អប្រសើរផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចយូរអង្វែងនោះទេ។ ក្នុងចំណោមផ្ទៃដីកសិកម្មជាង៤៤ភាគរយ ដែលត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ជាដីប្រកបដោយផលិតភាព និងមាននិរន្តរភាពនេះ មានតែផ្ទៃដីចំនួន១,២០ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ដែលជាដីគួរឱ្យចង់បានបំផុត ខណៈផ្ទៃដីចំនួន៤៣,១៧ភាគរយ ត្រូវបានវាយតម្លៃថា ជាដីអាចទទួលយកបានក្នុងលក្ខខណ្ឌផ្តល់ទិន្នផលប្រកបដោយនិរន្តរភាព។ លទ្ធផលនេះមានន័យថា ត្រូវតែខិតខំប្រឹងប្រែងបន្ថែមទៀត ដើម្បីកែប្រែផ្ទៃដីកសិកម្មដ៏ច្រើនរបស់ប្រទេសបង់ក្លាដែស ឱ្យក្លាយជាដីកសិកម្មប្រកបដោយនិរន្តរភាព ​ដោយគិតចាប់ពីកម្មសិទ្ធិដីធ្លី ទិន្នផលកសិកម្ម ប្រាក់ចំណូលសុទ្ធរបស់កសិដ្ឋាន រហូតដល់ការប្រើប្រាស់ជី ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត និងទឹកស្រោចស្រព ព្រមទាំងការរិចរិលរបស់ដីផងដែរ។ ការស្ទង់មតិឆ្នាំ២០២៥ ស្តីពីដីកសិកម្មប្រកបដោយទិន្នផល និងមាននិរន្តរភាព គឺជាការស្រាវជ្រាវទីមួយ ដែលធ្វើឡើងក្នុងកំឡុងខែមករា ដល់ខែមីនា ដើម្បីវាស់វែងថា តើសមាមាត្រនៃផ្ទៃដីកសិកម្មរបស់ប្រទេសបង់ក្លាដែស ត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ធ្វើកសិកម្មប្រកបដោយនិរន្តរភាព និងផ្តល់ទិន្នផលយូរអង្វែង គឺជាធាតុផ្សំដ៏សំខាន់នៃគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាពរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ ដែលជាគម្រោងលុបបំបាត់គ្រោះទុរភិក្ស តាមរយៈការធ្វើកសិកម្មប្រកបដោយភាពធន់ និងទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់។ ការរកឃើញនៅក្នុងការស្ទង់មតិ ចេញផ្សាយនៅចុងខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៥ បាននិយាយអំពីផលប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរចំពោះផលិផលស្បៀង ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់កសិករ និងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ បើទោះបីជាមានទិដ្ឋភាពលើកទឹកចិត្តមួយចំនួន មានដូចជា កសិករមិនសូវមានបញ្ហាអសន្តិសុខស្បៀង មានប្រាក់ឈ្នួលជាមធ្យមខ្ពស់ជាងនៅថ្នាក់ជាតិ ខណៈផ្ទៃដីកសិកម្មជិត៨២ភាគរយមានប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្តគ្រប់គ្រាន់។ ការស្ទង់មតិបានរកឃើញបទពិសោធន៍ជួបបញ្ហាអសន្តិសុខស្បៀង​នៅក្នុងចំណោមគ្រួសារកសិករចំនួន៩៨,៨៣ភាគរយ គឺមិនដែលបានជួបប្រទះបញ្ហាខ្វះស្បៀងអាហារ […]

វ៉ាស៊ីនតោន៖ រដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិកកំពុងរៀបចំបង្កាត់សត្វរុយថ្មិរាប់លានក្បាល ហើយដឹកតាមយន្តហោះទៅលែងនៅពីលើប្រទេសម៉ិកស៊ិក និងលែនៅភាគខាងត្បូងរដ្ឋតិចសាស់ ដើម្បីឱ្យពួកចេញទៅកម្ចាត់ហ្វូងសត្វរុយចាស់ស៊ីសាច់ជញ្ជក់ឈាមគោក្របី។ សារព័ត៌មានអាម៉េរិកបានចេញផ្សាយថា ដំណឹងនេះស្តាប់ទៅហាក់ដូចជារឿងនៅក្នុងខ្សែភាពយន្តភ័យរន្ធត់របស់ហូលីវូដ ប៉ុន្តែវាជាការពិតនៃផែនការរបស់រដ្ឋាភិបាលសម្រាប់ការពារសហរដ្ឋអាម៉េរិកឱ្យរួចផុតពីមេរោគរាតត្បាត ដែលអាចបំផ្លិចបំផ្លាញឧស្សាហកម្មគោរស់របស់កសិករអាម៉េរិក ព្រមទាំងបំផ្លាញជីវិតសត្វព្រៃ និងថែមទាំងសម្លាប់សត្វចិញ្ចឹមក្នុងផ្ទះទៀតផង។ លោក អេដវីន ប៊ើហ្គេស (Edwin Burgess) សាស្រ្តាចារ្យជំនួយនៅសាកលវិទ្យាល័យរដ្ឋ ហ្វ្ល័រីដា សហរដ្ឋអាម៉េរិក ដែលជាស្ថាប័នសិក្សាអំពីប៉ារ៉ាស៊ីតនៅក្នុងសត្វចតុប្បាត បាននិយាយថា «វាជាបច្ចេកវិទ្យាដ៏ល្អពិសេសមួយ។  វា​ជា​រឿង​ដ៏​អស្ចារ្យបំផុត​ក្នុង​ទ្រឹស្តី​វិទ្យាសាស្ត្រ ​ដើម្បី​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ធំៗ​ជាច្រើន។ សត្វល្អិតចង្រៃ​ ដែលជាគោលដៅត្រូវកម្ចាត់ចោលនេះ គឺជាពូជរុយព្រៃម្យ៉ាងជាភ្នាក់ងារបង្កើតដង្កូវស៊ីសាច់គោទាំងរស់ ដែលកំពុងតែបំផ្លាញសត្វចតុប្បាតនៅក្នុងសហរដ្ឋអាម៉េរិក។  ក្រសួងកសិកម្មសហរដ្ឋអាម៉េរិក គ្រោងបង្កាត់ពូជរុយថ្មី និងការចែកចាយសត្វរុយឈ្មោលពេញវ័យ ដែលត្រូវបានក្រៀវដោយវិទ្យុសកម្មឱ្យទៅពាក់គ្នាជាមួយហ្វូងមេរុយព្រៃ។  ក្រោយពីពួក​វា​ពាក់គ្នា​ជា​មួយ​មេរុយ​ព្រៃរួចហើយ​ ពងរបស់មេរុយ​ព្រៃមិនអាច​ញាស់​បានទេ ដូច្នេះដង្កូវនឹងលែងសូវមានច្រើន ដែលយូរៗទៅចំនួនសត្វរុយព្រៃស៊ីសាច់គោទាំងរស់នេះនឹងងាប់ផុតពូជតែម្តង។ ពូជរុយបង្កាត់ថ្មីនេះអាចកម្ចាត់ពូជរុយចាស់ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងមិនប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថានឡើយ ព្រមទាំងល្អប្រសើរជាងការបាញ់ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត ហើយវាគឺជារបៀបដែលសហរដ្ឋអាម៉េរិក និងប្រទេសដទៃទៀតនៅខាងជើងប្រទេសប៉ាណាម៉ា ធ្លាប់បានប្រើដើម្បីកម្ចាត់សត្វរុយចង្រៃ កាលពីជាង១០ឆ្នាំមុន។ ក្រសួងកសិកម្មសហរដ្ឋអាម៉េរិក បានរំពឹងថា រោងចក្របង្កាត់ពូជរុយថ្មីនេះ នឹងសាងសង់នៅក្នុងខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៦ ដោយមានទីតាំងស្ថិតនៅភាគខាងត្បូងសហរដ្ឋអាម៉េរិក​ ជាប់ព្រំដែនប្រទេសម៉ិកស៊ិក ព្រមទាំងមានគម្រោងបើកមជ្ឈមណ្ឌលចែកចាយរុយ នៅភាគខាងត្បូងរដ្ឋតិចសាស់ នៅចុងឆ្នាំ២០២៥នេះ ដូច្នេះពូជរុយនេះអាចនាំចូល និងចែកចាយរុយពីប៉ាណាម៉ា ជាមុន ប្រសិនបើមានការចាំបាច់ខ្លាំង។ យោងតាមក្រសួងកសិកម្មអាម៉េរិក […]

ហូជីមិញ៖ តម្លៃផ្លែទុរេនស្រស់របស់វៀតណាមដំាតាមតំបន់ដីសណ្ដទន្លេមេគង្គ បន្តចុះថោកមកនៅត្រឹម៣០,០០០ដុង ឬស្មើនឹង១,១៥ ដុល្លារ ក្នុងមួយគីឡូក្រាម ប៉ុន្តែការចំណាយលើការថែទាំដើមទុរេននៅតែខ្ពស់ដដែល ធ្វើឱ្យកសិករវៀតណាមមិនសប្បាយចិត្តព្រោះពិបាករកប្រាក់ចំណេញពេក។ កសិករវៀតណាមម្នាក់ ចំណាយពេលដាំទុរេនអស់ជិត៣០ឆ្នាំ លើដីទំហំ៣០អា ក្នុងស្រុកកៃឡាយ ខេត្តទៀនយ៉ាង បាននិយាយថា នាពេលថ្មីៗកន្លងមកនេះ លោកបានលក់ផ្លែទុរេនពូជ អ៉ែអ៊ី៦ (Ri6) និងពូជម៉ាន់ថង ចំនួនប្រាំបួនតោន ដោយទទួលបានប្រាក់ចំណេញសុទ្ធប្រមាណ៣០លានដុង ឬស្មើនឹង១ ១៤៥ដុល្លារ។ លោកបាននិយាយត្អូញត្អែរថា «តម្លៃ​គឺ​ថោក​ពេកហើយ​ រីឯប្រាក់​ចំណូល ​គឺ​មិន​សម​នឹង​ការងារ​ពេញ​មួយ​ឆ្នាំ​សោះ»។ កសិកររូបនេះ បាននិយាយរៀបរាប់ថា បន្ទាប់ពីការប្រមូលផលរួចហើយ ក្នុងមួយសប្តាហ៍ ខ្លួនបានចំណាយអស់ប្រាក់ប្រហែលមួយលានដុង ឬស្មើនឹង៣៨ដុល្លារទៀត សម្រាប់ទិញសារធាតុគីមីបំប៉នដើមទុរេន និងចំណាយពីរដងទៀត ដើម្បីសារធាតុគីមីថែទាំផ្លែ និងស្លឹក នៅពេលទុរេនកំពុងចេញផ្កា។ លោកបាននិយាយទៀតថា «ប្រសិនបើខ្ញុំឈប់ចំណាយលើការថែទាំ ដើមទុរេនអាចនឹងចុះខ្សោយ ឬងាប់តែម្តង ហើយខ្ញុំនឹងបាត់បង់អ្វីៗទាំងអស់»។ លោក​បាន​បន្ថែម​ថា តាមធម្មតាជាមធ្យមផ្លែ​ទុរេន ​មានតម្លៃពី២៨ ០០០ ឬស្មើនឹង១,០៧ដុល្លារ ទៅ៣៨ ០០០ដុង ឬស្មើនឹង១,៤៥ដុល្លារ ​ក្នុង​មួយ​គីឡូក្រាម។ ចំណែកកសិករម្នាក់ទៀត ដែលមានចម្ការទុរេនទំហំកន្លះហិកតា នៅក្នុងខេត្តដុងថាប់ […]