អន្តរជាតិ

សេអ៊ូល៖ អាកាសធាតុក្តៅខុសពីធម្មតា បានចូលមកដល់ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងលឿនជាងរដូវកាលធម្មតា ដោយកំពុងតែធ្វើឱ្យតម្លៃបន្លែ និងផ្លែឈើដូចជាឪឡឹកកំពុងតែឡើងថ្លៃ  បង្កើនបន្ថែមសម្ពាធលើតម្លៃគ្រឿងទេសឱ្យឡើងខ្ពស់ជាងតម្លៃអាហារកែច្នៃ និងការទទួលទានអាហារនៅក្រៅផ្ទះ។ បើយោងតាមទិន្នន័យពីសាជីវកម្មកសិកម្ម និងអាហារកូរ៉េ បានឱ្យដឹងថា គិតត្រមឹថ្លៃទៅ៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥ តម្លៃលក់រាយជាមធ្យមនៃឪឡឹកមួយផ្លែ មានតម្លៃ២៦ ០៩១វ៉ុន​ ឬស្មើនឹង១៩ដុល្លារ គឺកើនឡើង៣១,៧ភាគរយ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងមធ្យមភាគតាមរដូវក្នុងរយៈពេលប្រាំឆ្នាំកន្លងមក ដោយតម្លៃផ្លែ​ឪឡឹក​កំពុង​ឡើង​ថ្លៃ ដោយសារ​ការ​ផ្គត់ផ្គង់​មិន​អាច​រក្សា​បាន​តាម​តម្រូវការ​។ ប្រធានផ្នែកទស្សនវិស័យដំណាំសាកវប្បកម្ម នៅវិទ្យាស្ថានសេដ្ឋកិច្ចជនបទកូរ៉េ បានមានប្រសាសន៍ថា ការនាំចេញពីផ្លែឪឡឹកចេញជាតំបន់ផលិតកម្មដ៏សំខាន់ គួរតែចាប់ផ្តើមនៅដើមខែកក្កដា។ ប៉ុន្តែភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំងកាលពីខែមុន និងកង្វះពន្លឺព្រះអាទិត្យបានពន្យារពេលការប្រមូលផល។ តម្រូវការក៏មាននិន្នាការកើនឡើងក្នុងកំឡុងឆ្នាំរដូវក្តៅ ដែលដាក់សម្ពាធលើតម្លៃកើនឡើង។ បានប្រធានបានព្យាករណ៍​ថា តម្លៃ​ឪឡឹក​ទំនង​ជា​នៅ​តែ​ខ្ពស់​សម្រាប់​ពេល​នេះ​ ដោយនៅក្នុងរបាយការណ៍មុននេះ បាននិយាយថា តម្លៃនឹងនៅតែខ្ពស់ជាងកាលពីឆ្នាំមុន ដោយសារសីតុណ្ហភាពឡើងកាន់តែខ្ពស់ និងតម្លៃកើនឡើង។ វិទ្យាស្ថានសេដ្ឋកិច្ចជនបទកូរ៉េ ​​បាននិយាយថា ទោះបីជាតម្លៃផ្លែឪឡឹករបស់កូរ៉េ បានធ្លាក់ចុះបន្តិចក្នុងប៉ុន្មានថ្ងៃថ្មីៗនេះក៏ដោយ ប៉ុន្តែតម្លៃត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងកើនឡើងម្តងទៀតនៅពាក់កណ្តាលខែកក្កដា ដោយសារការនាំចេញធ្លាក់ចុះ។ ចំណែកតម្លៃផ្លែត្រសក់ទុំក៏កើនឡើងផងដែរ ដោយតម្លៃលក់រាយជាមធ្យម៩ ៥៧៤វ៉ុនក្នុងមួយផ្លែ គឺកើនឡើង៧,៨ភាគរយពីមធ្យមភាគតាមរដូវ។ តម្លៃ​ប៉េងប៉ោះ​ក៏​ឡើង​ថ្លៃ​ដែរ ដែលតម្លៃលក់រាយជាមធ្យមសម្រាប់ប៉េងប៉ោះមួយគីឡូក្រាម  ឡើងដល់៤​ ១០០វ៉ុន គឺកើនឡើង៥,៧ភាគរយពីមធ្យមភាគតាមរដូវ។ រីឯផ្លែប៉េងប៉ោះ ឈៀរី […]

ទីក្រុងខេប៖ តម្រូវការសាច់ពពែជាសកលកំពុងកើនឡើងកាន់ច្រើន ដោយសារវាមានអត្ថប្រយោជន៍ដល់សុខភាព វប្បធម៌ និងជំនឿសាសនា នៅតាមបណ្តាប្រទេសនានានៅជុំវិញពិភពលោក។ ក្រុមហ៊ុនរក្សាទិន្នន័យសម្រាប់ពាណិជ្ជកម្ម ដែលជាអង្គការសង្កេតការណ៍នៃភាពស្មុគស្មាញផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចបានរាយការណ៍ថា ក្នុងរយៈពេលប្រាំឆ្នាំកន្លងមកនេះ ពាណិជ្ជកម្មសាច់ពពែបានកើនឡើងក្នុងអត្រាប្រចាំឆ្នាំ១,៧៦ភាគរយ។ កាលពីនៅឆ្នាំ២០២៣ អ្នកនាំចូលសាច់ពពែសំខាន់ៗ គឺប្រទេសអារ៉ាប់រួមចំនួន៣០,៣ភាគរយ, សហរដ្ឋអាម៉េរិកចំនួន១៧,៤ភាគរយ និងកូរ៉េខាងត្បូងមានចំនួន៩,៩ភាគរយ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ របាយការណ៍ពីភ្នាក់ងារសាច់សត្វ និងជិវិតសត្វរបស់ប្រទេសអូស្ត្រាលី បានកត់សម្គាល់ពីការកើនឡើងចំនួន៤៤ភាគរយនៃតម្រូវការរបស់ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងសម្រាប់សាច់ពពែរបស់អូស្ត្រាលី កាលពីឆ្នាំ២០២៤ ដែលបាននាំចេញសាច់ពពែទៅកាន់កូរ៉េខាងត្បូង កើនឡើងចំនួន៦៧៥ភាគរយ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០២០។ ចំណែកតម្រូវការសាច់ពពែសម្រាប់ប្រទេសទ្រីនីដាត និងតូបាហ្គោ ក៏បានកើនឡើងផងដែរ ដោយកើនឡើងចំនួន១៨ភាគរយ ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ សហរដ្ឋអាម៉េរិកនៅតែជាទីផ្សារនាំចេញដ៏ធំបំផុតតែមួយគត់សម្រាប់សាច់ពពែអូស្ត្រាលី ដែលស្មើនឹងចំណែកបរិមាណជាមធ្យមជិត៦០ភាគរយ ក្នុងរយៈពេលប្រាំឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ ប្រទេសអូស្ត្រាលី គឺជាប្រទេសនាំចេញសាច់ពពែធំជាងគេបំផុត នៅលើពិភពលោក ដែលមានចំនួន៥៥ភាករយនៃបរិមាណសាច់ពពែសរុបរបស់ពិភពលោក ដូច្នេះ ចលនាពាណិជ្ជកម្មពីប្រទេសទាំងនោះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើនិន្នាការផ្គត់ផ្គង់ និងតម្រូវការសាច់ពពែជាសកល។ ចំណែកប្រទេសកេនយ៉ា គឺជាប្រទេសនាំចេញសាច់ពពែធំជាងគេទី២ នៅលើពិភពលោក ដែលមានទំហំទឹកប្រាក់ចំនួន២៨ភាគរយ នៃពាណិជ្ជកម្ម បន្ទាប់មកប្រទេសអេត្យូពីចំនួន១២ភាគរយ អេស្ប៉ាញចំនួនប្រាំភាគរយ និងរី​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​ឯប្រទេសបារាំងមានចំនួនបីភាគរយ។ ខណៈពេលអាហ្រ្វិកខាងត្បូងមានឧស្សាហកម្មផលិតសាច់ពពែ ដែលកំពុងរីកចម្រើន ការនាំចេញនៅតែមានបរិមាណតិចតួចនៅឡើយ។  លើសពីនេះ តម្រូវការក្នុងស្រុកលើសពីការផ្គត់ផ្គង់ ដែលមិនត្រឹមតែកំណត់ការនាំចេញប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងផ្គត់ផ្គង់ដល់អ្នកលក់រាយផងដែរ។ លោកនាយកប្រតិបត្តិនៃអង្គការអ្នកផលិតសាច់ក្រហម […]

ក្រុងវៀងចន្ទន៍៖ ប្រទេសឡាវកំពុងបង្កើនកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាអសន្តិសុខស្បៀង ដែលទាក់ទងនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងបើកឱកាសនាំចេញផលិតផលកសិកម្ម ក្រោមជំនួយទឹកប្រាក់ចំនួន៦៨,៥លានដុល្លារអាមេរិកពីធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី (ADB) និងដៃគូដើម្បីធ្វើទំនើបកម្មកសិកម្មនៅក្នុងខេត្តចំនួនប្រាំមួយ ដែលងាយរងគ្រោះដោយការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ។ សារព័ត៌មានផ្លូវការរបស់រដ្ឋាភិបាលឡាវ បានចេញផ្សាយថា​ គម្រោងថ្មីសម្រាប់វិស័យកសិកម្មប្រកបដោយនិរន្តរភាព ដែលដំណើរការពីឆ្នាំ២០២៥ ដល់ឆ្នាំ២០៣០ នឹងផ្តោតសំខាន់លើការកែលម្អប្រព័ន្ធសន្តិសុខស្បៀង អាហារូបត្ថម្ភ និងភាពធន់នឹងអាកាសធាតុ នៅក្នុងខេត្តភាគខាងជើងចំនួនបី គឺខេត្តសាយ៉ាបូលី ផុងសាលី និងខេត្តហួផាញ ចំណែកនៅភាគខាងត្បូងវិញ មានខេត្តចំនួនបី គឺខេត្តសាលវ័ន្ត សេកុង និងខេត្តចំប៉ាសាក់ ដែលមានព្រំដែនជាប់ខេត្តស្ទឹងត្រែងរបស់ប្រទេសកម្ពុជា។ គម្រោងលើកកម្ពស់វិស័យកសិកម្មនេះទទួលបានការគាំទ្រក្រោមឥណទានប្រាក់កម្ចី និងជំនួយឥតសំណងពីធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី និងគម្រោងឥណទានបៃតងរបស់សហគមន៍អឺរ៉រុប រួមជាមួយមូលនិធិហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធអាស៊ាន គម្រោងកសិកម្មឆ្លាតវៃនេះឆ្លុះបញ្ចាំងពីតម្រូវការកាន់តែច្រើន ដើម្បីការពារប្រព័ន្ធសន្តិសុខស្បៀងឱ្យរួចពីផលប៉ះពាល់ដោយការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ព្រមទាំងបង្កើនទិន្នផលកសិកម្ម និងសក្តានុពលសម្រាប់នាំចេញកសិផលរបស់ខ្លួនទៅកាន់ទីផ្សារក្រៅប្រទេស។ ចំណែកសហគមន៍កសិករខ្នាតតូចនឹងទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលដោយផ្ទាល់ ដើម្បីចេះសម្របខ្លួនទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ដោយផ្តោតសំខាន់លើការដាំដុះដំណាំ ដែលផ្តល់កសិផលមានតម្លៃខ្ពស់ដូចជា ទំពាំង កាហ្វេ និងផ្លែទុរេន ដែលសាកសមនឹងតម្រូវការទីផ្សារ និងលក្ខខណ្ឌក្នុងស្រុក។ គម្រោងនេះក៏ផ្តល់ជម្រើសផ្នែកមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ដែលមានតម្លៃសមរម្យ ដើម្បីជួយកសិករ និងអាជីវកម្មនៅតាមជនបទ អាចស៊ូបានក្នុងអំឡុងពេលជួបបញ្ហាអាកាសធាតុប្រែប្រួលខ្លាំង។  ចំណែកហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធសំខាន់ៗ ដូចជាប្រព័ន្ធធារាសាស្ត្រ និងផ្លូវតាមជនបទ នឹងត្រូវបានកែលម្អលើកកម្ពស់គុណឡើង ដើម្បីអនុញ្ញាតឱ្យសហគមន៍កសិករអាចធ្វើកសិកម្មពេញមួយឆ្នាំ និងងាយស្រួលដឹកជញ្ជូនកសិផលរបស់ខ្លួនទៅកាន់ទីផ្សារ។ ការចូលរួមរបស់សហគមន៍ […]

អាឌីស អាបាបា៖ អាជ្ញាធរកាហ្វេ និងតែរបស់ប្រទេសអេត្យូពី បានប្រកាសពីប្រវត្តិសាស្ត្រពាណិជ្ជកម្មកាហ្វេរបស់ប្រទេស ដោយបង្ហាញថា ប្រទេសអេត្យូពីរកចំណូលបានចំនួន២,៦៥៣ពាន់លានដុល្លារ ពីការនាំចេញកាហ្វេក្នុងអំឡុងឆ្នាំសារពើពន្ធ ឆ្នាំ២០១៧ ដែលជាចំណូលខ្ពស់បំផុតមិនធ្លាប់មានពីវិស័យនេះ។ យោងតាមអាជ្ញាធរ ប្រាក់ចំណូលដ៏គួរឱ្យកត់សម្គាល់នេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយការនាំចេញកាហ្វេចំនួន៤៦៨ ៩៦៧តោនទៅកាន់ទីផ្សារអន្តរជាតិ។ បរិមាណនៃការនាំចេញនេះ តំណាងឱ្យ១៤៤ភាគរយនៃគោលដៅដើមរបស់អាជ្ញាធរ ខណៈប្រាក់ចំណូលសម្រេចបាន១៤៧ភាគរយនៃគោលដៅដែលបានគ្រោងទុក គឺលើសពីការរំពឹងទុកយ៉ាងខ្លាំង។ កាហ្វេអេត្យូពីត្រូវបាននាំចេញក្នុងបរិមាណដ៏ច្រើនទៅកាន់ទីផ្សារពិភពលោក ក្នុងគោលដៅសំខាន់ៗមួយចំនួន រួមមានអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត អាល្លឺម៉ង់ ចិន ជប៉ុន ទួរគី និងប្រទេសឥណ្ឌា។ សមាគមកាហ្វេអេត្យូពី បានចាត់ទុកកំណើតប្រាក់ចំណូលនេះ ដោយសារកត្តាសំខាន់ៗមួយចំនួន  ដូចជាតម្រូវការជាអន្តរជាតិចំពោះកាហ្វេអេត្យូពី ដែលល្បីល្បាញដោយសាររសជាតិប្លែកដាច់គេ។ ការកើនឡើងនៃការប្រើប្រាស់កាហ្វេជាសកល និងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងផ្តោតសំខាន់របស់រដ្ឋាភិបាលអេត្យូពី ដើម្បីបង្កើនប្រាក់ចំណូលពីវិស័យកាហ្វេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការកើនឡើងនៃការនាំចេញកាហ្វេ​ ក៏បង្កផលវិបាកដល់ទីផ្សារក្នុងស្រុក ដោយសារបរិមាណកាហ្វេកាន់តែច្រើនត្រូវបានដឹកជញ្ជូនទៅក្រៅប្រទេស ដែលបាននាំឱ្យមានការថយចុះនៃបរិមាណកាហ្វេនៅលើទីផ្សារ រហូតធ្វើតម្លៃកាហ្វេនៅក្នុងប្រទេសអេត្យូពីឡើងថ្លៃ។ ការធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំងនៃផលិតកម្មកាហ្វេរបស់ប្រទេសប្រេស៊ីល និងប្រទេសវៀតណាម ដែលជាប្រទេសនាំចេញកាហ្វេឈានមុខគេទីពីររបស់ពិភពលោក បានបង្កើតគម្លាតផ្គត់ផ្គង់នៅក្នុងទីផ្សារពិភពលោក ដូច្នេះកាហ្វេប្រទេសអេត្យូពី អាចជួយបំពេញតម្រូវការបានមួយផ្នែក។ ការផ្លាស់ប្តូរចំណង់ចំណូចចិត្តចំពោះរសជាតិកាហ្វេនៅលើសកលលោក ក៏ផ្តល់ជាកម្លាំងដល់ដំណើរផ្គត់ផ្គង់កាហ្វេ ដើម្បីបង្កើនប្រាក់ចំណូលរបស់ប្រទេសអេត្យូពី។ ដើម្បីពង្រឹងខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង។ និងធ្វើឱ្យវិស័យនាំចេញកាហ្វេ មានជំនាញវិជ្ជាជីវៈ រដ្ឋាភិបាលអេត្យូពីក៏បានកែសម្រួលតម្រូវការដើមទុនសម្រាប់អ្នកនាំចេញផងដែរ ដែលតម្រូវការដើមទុនអប្បបរមា គឺ១៥ លានប៊ីរអេត្យូពី ឬស្មើនឹងជាងមួយសែនដុល្លារ […]

ប៉េកាំង៖ សេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់គយចិន បានបង្ហាញថា ប្រទេសចិនបានយល់ព្រមឱ្យមានការនាំចូលសណ្តែកសៀងពីប្រទេសអេត្យូ ដើម្បីពង្រីកប្រភពនាំចូលរបស់ខ្លួនចំពេលមានសង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មរវាងទីក្រុងប៉េកាំង និងទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន។ ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន រ៉យទ័រ (Reuters)​ របស់អង់គ្លេសបានដកស្រង់សេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់គយចិន ដែលបាននិយាយថា ចាប់ពីថ្ងៃទី៣ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥តទៅ សណ្តែកសៀងរបស់ប្រទេសអេត្យូពី ដែលបានបំពេញលក្ខខណ្ឌតាមស្តង់ដារអនាម័យរបស់ប្រទេសចិន និងគ្មានសត្វល្អិត អាចអនុញ្ញាតឱ្យនាំចូលប្រទេសចិនបាន។ អ្នកវិភាគប្រចាំក្រុមហ៊ុនទីប្រឹក្សាកសិកម្ម នៅទីក្រុងស៊ាងហៃ ប្រទេសចិន បាននិយាយថា នេះគឺជាផ្នែកនៃយុទ្ធសាស្រ្តទូលំទូលាយរបស់ចិន ដើម្បីធ្វើពិពិធកម្មប្រភពផ្គត់ផ្គង់ និងកាត់បន្ថយការពឹងផ្អែកលើសណ្តែកសៀងនាំចូលពីប្រភពតែមួយ។ ប៉ុន្តែ បរិមាណសណ្តែកសៀងនាំចូលពីប្រទេសអេត្យូពី មិនទាន់ដឹងថាមានច្រើនប៉ុណ្ណានោះទេ។ ការយល់ព្រមឱ្យនាំចូលនេះ ត្រូវបានធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុនផលិតចំណីសត្វរបស់ចិន បាននាំចេញសណ្តែកសៀងដំបូងពីប្រទេសអាហ្សង់ទីន ចាប់តាំងពីបានយល់ព្រមក្នុងឆ្នាំ២០១៩ ដើម្បីកាត់បន្ថយហាន័យអាចកើតមានដោយសារសង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មរវាងសហរដ្ឋអាមេរិក និងប្រទេសចិន។ ទោះបីជាប្រទេសចិនភាគច្រើននាំចូលសណ្តែកសៀងពីប្រទេសប្រេស៊ីល និងសហរដ្ឋអាមេរិក ដើម្បីបំពេញតម្រូវការសណ្តែកសៀងក្នុងស្រុកក៏ដោយ ការនាំចូលសណ្តែកសៀងដោយផ្ទាល់ពីក្រៅប្រទេសនៅតែមានកម្រិតនៅឡើយ។ នៅក្នុងខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៥នេះ ប្រទេសចិនក៏បានយល់ព្រមឱ្យនាំចូលសណ្តែកសៀងពីប្រទេសអ៊ុយរូហ្គាយ ថែមពីលើប្រទេសអាហ្សង់ទីន ប្រេស៊ីល រុស្ស៊ី និងប្រទេសបេឡារុស្ស។ កាលពីខែមេសា ឆ្នាំ២០២៥ កប៉ាល់ចិនជាច្រើនគ្រឿងដឹកសណ្តែកសៀងពីប្រទេសប្រេស៊ីល បានចូលចតជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដោយមានផ្ទុកសណ្តែកសៀងប្រេស៊ីលប្រមាណប្រាំពីរសែនតោន ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមចំពោះការដំឡើងពន្ធបដិកា ដែលបង្កើតឡើងដោយសហរដ្ឋអាម៉េរិក​។ ការពង្រីកប្រភពនាំចូលសណ្តែកសៀងនេះ បានបង្ហាញឱ្យឃើញផងដែរថា ផលិតផលកសិកម្មភាគច្រើន […]

ប៉េកាំង៖ ទិន្នន័យផ្លូវការរបស់ការិយាល័យស្ថិតិជាតិចិន បានបង្ហាញថា ក្នុងឆ្នាំ២០២៥នេះ ប្រទេសចិនអាចប្រមូលផលស្រូវរដូវក្តៅ ប្រកបដោយស្ថិរភាព ដោយទទួលទិន្នផលសរុបប្រហែល១៤៩,៧៤លានតោន។ យោងតាមការិយាល័យស្ថិតិជាតិចិន បានឱ្យដឹងថា ទិន្នផលស្រូវនៅក្នុងរដូវក្តៅបានធ្លាក់ចុះបន្តិច គឺស្មើនឹង០,១ភាគរយ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងទិន្នផលស្រូវប្រមូលបាន កាលពីឆ្នាំ២០២៤ ដែលលក្ខខណ្ឌអាកាសធាតុប្រែប្រួលខ្លាំង។ មន្ត្រីជំនាញប្រចាំការនៅការិយាល័យស្ថិតិជាតិ បាននិយាយថា ការថយចុះតិចតួចនៃទិន្នផលគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ប្រមូលផលបាននៅរដូវក្តៅ ដោយកសិករអាចប្រមូលកសិផលទាំងមូលបានដូចបណ្តាឆ្នាំកន្លងមក។ មន្ត្រីដដែលនេះបាននិយាយដូច្នេះថា «ការប្រមូលផលស្រូវរដូវក្តៅនៅឆ្នាំ២០២៥នេះ ប្រកបដោយស្ថិរភាពល្អ និងរឹងមាំរបស់ប្រទេសចិន គឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះដ៏រឹងមាំសម្រាប់ផលិតកម្មគ្រាប់ធញ្ញជាតិប្រចាំឆ្នាំទាំងមូល ដោយផ្តល់នូវការគាំទ្រដ៏រឹងមាំសម្រាប់ការទប់ទល់នឹងបញ្ហាប្រឈមដ៏ស្មុគស្មាញជាអន្តរជាតិ និងការលើកកម្ពស់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចចិនប្រកបដោយចីរភាព»។ គ្រោះរាំងស្ងួតធ្ងន់ធ្ងរ បានបង្កផលប៉ះពាល់ដល់តំបន់ផលិតសំខាន់ៗ ដូចជានៅក្នុងខេត្ត ហឺណាន និងខេត្ត​ ហ្សានស៊ី បង្កើតជាបញ្ហាប្រឈមមួយចំនួនផងដែរ។ លោកបាននិយាយថា ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែកសាងងប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្ត រួមទាំងការបង្វែរទឹកក្នុងទ្រង់ទ្រាយធំ អាចជួយធានាបាននូវការស្រោចស្រពប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពលើដីស្រែដាំដុះភាគច្រើន​នៅក្នុងប្រទេសចិន។ នៅពេលអាកាសធាតុប្រទេសចិនឈានចូលដល់រដូវទឹកជំនន់ដំបូង ក្រសួងកសិកម្ម និងកិច្ចការជនបទរបស់ចិន បានចាប់ផ្តើមធ្វើយុទ្ធនាការរយៈពេល១០០ថ្ងៃ ដើម្បីបង្កើនទិន្នផលស្រូវ កាត់បន្ថយគ្រោះមហន្តរាយ និងធានាផលិតកម្មគ្រាប់ធញ្ញជាតិ នៅរដូវស្លឹកឈើជ្រុះ ដែលជាកត្តាសំខាន់សម្រាប់ថែរក្សាសន្តិសុខគ្រាប់ធញ្ញជាតិគ្រប់គ្រាន់របស់ប្រទេសចិន។ ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅផលិតកម្មគ្រាប់ធញ្ញជាតិរបស់ប្រទេសចិន ប្រមាណ៧០០លានតោននៅឆ្នាំ២០២៥នេះ ក្រសួងកសិកម្ម និងកិច្ចការជនបទរបស់ចិន នឹងដាក់ពង្រាយក្រុមជំនួយបច្ចេកទេស ដើម្បីជួយណែនាំលើការគ្រប់គ្រងវាលស្រែសម្រាប់ស្រូវឱ្យលូតលាស់ល្អ ការការពារគ្រោះមហន្តរាយ និងការគ្រប់គ្រងសត្វល្អិតបំផ្លាញថែមទៀតផង។ […]

ការ៉ាជី៖ យោងតាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងជលផលសមុទ្ររបស់ប៉ាគីស្ថាន បានឱ្យដឹងថា ការនាំចេញអាហារគ្រឿងសមុទ្ររបស់ប្រទេសប៉ាគីស្ថានបានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងដល់ទំហំទឹកប្រាក់ជាង៤៨៩លានដុល្លារ ក្នុងរយៈពេលពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០២៤-ដល់ពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០២៥ ដែលកើនប្រាក់ចំណូលចំនួន៨៣លានដុល្លារលើសពីឆ្នាំមុន។ ចំណែកបរិមាណនាំចេញផលិតផល ក៏បានកើនឡើងពីជាង២០២តោន ដល់ជាង២៤២តោន ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីភាពប្រសើរឡើងនៃផលិតភាព និងការប្រកួតប្រជែងអន្តរជាតិ។ លោករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងជលផលសមុទ្ររបស់ប៉ាគីស្ថាន បានរំលឹកឡើងវិញថា រដ្ឋាភិបាលនឹងបន្តគាំទ្រវិស័យនេះ តាមរយៈស្ថិរភាពគោលនយោបាយ ការធ្វើពិពិធកម្មទីផ្សារ និងការគ្រប់គ្រងធនធានសមុទ្រប្រកបដោយការទទួលខុសត្រូវ ដើម្បីជួយប្រទេសប៉ាគីស្ថាន ឱ្យល្បីឈ្មោះជាអ្នកនាំចេញអាហារគ្រឿងសមុទ្រដ៏សំខាន់មួយដែររបស់ពិភពលោក ហើយអាចរក្សាបាននូវប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីសមុទ្រ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រទេសចិននៅតែជាប្រទេសទិញអាហារគ្រឿងសមុទ្រធំជាងគេរបស់ប៉ាគីស្ថាន ដោយបាននាំចូលជាង៩៩ ២៣៨តោន ដែលមានតម្លៃជាទឹកប្រាក់ចំនួន២៨៦លានដុល្លារ។ ប្រទេសថៃជាប់ចំណាត់ថ្នាក់បន្ទាប់ពីចិន ​ដោយ​ការ​នាំ​ចូលអាហារគ្រឿងសមុទ្ររបស់ប៉ាគីស្ថាន ​មាន​ចំណូល​ជាទឹកប្រាក់១០៥,៧​លាន​ដុល្លារ​។  ចំណែកប្រទេសផ្សេងទៀត រួមមាន ប្រទេសអេមីរ៉ាត់អារ៉ាប់រួម ម៉ាឡេស៊ី ជប៉ុន កូរ៉េខាងត្បូង គុយវ៉ែត អារ៉ាប៊ីសាអូឌីត វៀតណាម និងប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី។ រីឯការនាំចេញផលិតផលគ្រឿងសមុទ្រទៅកាន់សហភាពអឺរ៉ុប បានកើនឡើងគិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន១៣លានដុល្លារ ដែលបង្ហាញឱ្យឃើញពីការឈរជើងដ៏រឹងមាំនៅក្នុងទីផ្សារអាហារគ្រឿងសមុទ្រ ស្របតាមស្តង់ដារគុណភាព និងប្រកបដោយនិរន្តរភាព។ ផលិតផលអាហារគ្រឿងសមុទ្រ រួមមានម្សៅត្រីនាំចេញបានច្រើនជាងគេ​ មានចំនួន៧៩​ ០៩០តោន មានតម្លៃជាទឹកប្រាក់ចំនួន១៦០លានដុល្លារ បន្ទាប់មក គឺផលិតផលបង្កក ដូចជាត្រីគិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន១០៣,១១លានដុល្លារ បង្គាគិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន៦១,៤លានដុល្លារ ក្តាមគិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន២៩,៦៨លានដុល្លារ និងត្រីកាម៉ុង គិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន២៣លានដុល្លារ។ […]

ហាណូយ៖ វៀតណាមបាននាំចូលផ្លែទុរេនក្នុងទំហំទឹកប្រាក់៣០០ពាន់លានដុង ស្មើប្រមាណ១១,៨លានដុល្លារ ដែលភាគច្រើនមានប្រភពមកពីប្រទេសថៃ និងម៉ាឡេស៊ី ដែលក្នុងរយៈពេល១១ខែដំបូងនៃឆ្នាំ២០២៤ ដោយកើនឡើងប្រាំមួយដងធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នា ក្នុងឆ្នាំ២០២៣។ គ្រាន់តែក្នុង​ខែ​វិច្ឆិកា​ ប្រទេសវៀតណាម​បាន​ចំណាយ​ប្រាក់ចំនួនបីលាន​ដុល្លារ​លើ​ការ​នាំ​ចូលផ្លែ​ទុរេន ដែល​កើន​ឡើង១១ដង​ធៀប​នឹង​ឆ្នាំ​មុន។ ប្រទេស​វៀតណាម​ ភាគច្រើនបាន​ទិញផ្លែ​ទុរេន​តូចៗ​ពី​ប្រទេស​ថៃ ដែលជាទូទៅ​មានគេពេញនិយមទិញបរិភោគ។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ​ ផ្លែទុរេនបង្កក មូសាង ឃីង របស់ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ទទួលបានកោតសរសើរយ៉ាងខ្លាំងចំពោះគុណភាព ហើយជារឿយៗត្រូវបាននាំចូលក្នុងប្រទេសវៀតណាម ដើម្បីកែច្នៃធ្វើជានំ ឬកែច្នៃធ្វើជាផលិតផលចំណីអាហារផ្សេងៗ។ អគ្គលេខាធិការនៃសមាគមន៍បន្លែ និងផ្លែឈើវៀតណាម បានមានប្រសាសន៍ថា កសិករវៀតណាមប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាដាំទុរេនពូជមូសាង ឃីង ដោយសារលក្ខខណ្ឌអាកាសធាតុមិនអំណោយ និងខ្វះបច្ចេកទេសថែទាំ។ ហេតុដូច្នេះ ទើបប្រជាជនវៀតណាំ ភាគច្រើនបានជ្រើសរើសដាំទុរេនពូជផ្សេង ដើម្បីទទួលបានទិន្នផលច្រើនជាង។ យ៉ាង​ណា​មិញ ការ​កើន​ឡើង​នៃ​ការ​នាំ​ចូលផ្លែទុរេនពីប្រទេសម៉ាឡេស៊ី​ និងប្រទេសថៃ ​មិន​ជាប់បាក់ព័ន្ធនឹងការ​នាំ​ចេញផ្លែ​ទុរេន​របស់​វៀតណាម​ទៅក្រៅប្រទេសនោះទេ។ ក្នុង​ឆ្នាំ២០២៤ ការ​នាំ​ចេញ​ផ្លែទុរេន​របស់​ប្រទេស​ទទួលបានចំណូល​ចំនួន៣,៣ពាន់​លាន​ដុល្លារ គឺកើនឡើង​ជាង១ ០០០លាន​ដុល្លារ​បើ​ធៀប​នឹង​ឆ្នាំ​២០២៣។ វៀតណាម​មាន​បំណង​បង្កើន​ការ​នាំ​ចេញផ្លែ​ទុរេនឱ្យ​ដល់​ចំនួន៣,៥​ពាន់​លាន​ដុល្លារ ​នៅ​ឆ្នាំ​២០២៥នេះ ដើម្បីសម្រេច​គោលដៅ​នាំ​ចេញ​បន្លែ​ផ្លែទុរេន ក្នុងទឹកប្រាក់​សរុប​៨​ ០០០​លាន​ដុល្លារ។ នៅដើមឆ្នាំ២០២៥នេះ តម្លៃផ្លែទុរេនស្រស់របស់វៀតណាមដំាតាមតំបន់ដីសណ្ដទន្លេមេគង្គ បន្តចុះថោកមកនៅត្រឹម៣០,០០០ដុង ឬស្មើនឹង១,១៥ ដុល្លារ ក្នុងមួយគីឡូក្រាម ដោយសារខ្វះទីផ្សារបន្ទាប់ពីប្រទេសចិនរឹតបណ្ដឹងការនាំចូលទៅក្នុងប្រទេសរបស់ខ្លួន ក្រោយពីឃើញផ្លែទុរេនមានផ្ទុកសារធាតុគីមីហាមឃាត់។ […]

កង់បេរ៉ា៖ ក្រុមហ៊ុនផ្លែប៉ោម និងផ្លែសារី អូស្ត្រាលី  (Apple and Pear Australia Limited) បាននិយាយថា មុខរបរធ្វើចម្ការដាំដំណាំហូបផ្លែភាគច្រើន នៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលី មិនបានរកប្រាក់ចំណេញអស់រយៈពេលបួនឆ្នាំជាប់ៗរួចមកហើយ ដោយសារអ្នកនៅក្នុងប្រទេសមិនសូវជួយទិញផ្លែឈើយកទៅទទួលទានឡើយ។ ចំណែកអ្នកធ្វើចម្ការថ្មីថ្មោង នៅតែបន្តប្រឹងប្រកបមុខរបរកសិកម្មដាំដំណាំហូបផ្លែនេះ ទោះបីជាមានបញ្ហាប្រឈមក៏ដោយ ប៉ុន្តែជ្រើសរើសដាំដំណាំពូជផ្សេង ដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលជំនួសដំណាំមានស្រាប់។ ក្រុមហ៊ុនផ្លែប៉ោម និងផ្លែសារី អូស្ត្រាលី នៅមានសេចក្តីសង្ឃឹម​ថា​ ផែនការ​យុទ្ធសាស្ត្រ​រយៈពេល​ប្រាំ​ឆ្នាំនឹងជួយ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ប្រជាជនអូស្ត្រាលី​ឱ្យ​ប្រឹងបរិភោគ​ផ្លែ​ឈើ​បន្ថែម​ទៀត​ ដើម្បីជួយទ្រទ្រង់ជីវភាពអ្នកចម្ការ។ កសិករអូស្ត្រាលីម្នាក់​ មានដើមកំណើតឥណ្ឌា បានចាកចេញពីប្រទេសរបស់ខ្លួន មករស់នៅលើទឹកដីប្រទេសអូស្ត្រាលី អស់រយៈពេល១៩ឆ្នាំ ដោយចាប់យកអាជីពជាអ្នកបើកបររថយន្តដឹកជញ្ជូនទំនិញនៅទីក្រុងមែលប៊ន ប៉ុន្តែ កាលពីឆ្នាំ២០២១ លោកបានសម្រេចចិត្តបោះបង់ចោលមុខរបរនោះ ដោយចាប់យកមុខរបរថ្មីជាអ្នកធ្វើកសិកម្មដាំដំណាំហូបផ្លែវិញម្តង។ លោកបាននិយាយថា «ខ្ញុំបានមកលេងមិត្តម្នាក់ ដែលទើបតែទិញកសិដ្ឋានមួយកន្លែង។ ខ្ញុំ​ពិត​ជា​ចូល​ចិត្ត​អាកាសធាតុនៅទីនេះ និង​ទេសភាពមើល​ទៅ​ពិត​ជា​បៃតងស្អាតណាស់។ វា​ស្រដៀងទៅ​នឹង​ប្រទេស​កំណើត​របស់​ខ្ញុំដែរ»។ លោកបាននិយាយរំឭកថា  លោករស់នៅរហូតដល់ធំធាត់ពេញវ័យ នៅក្នុងរដ្ឋប៉ុនចាប ស្ថិតនៅភាគខាងជើងប្រទេសឥណ្ឌា ហើយពេលមករស់នៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលី លោកបានចូលលុយគ្នាជាមួយបងប្រុសបង្កើត ទិញបានចម្ការមួយកន្លែង ដើម្បីដាំដំណាំហូបផ្លែ ប៉ុន្តែមិនយូរប៉ុន្មាន មុខរបរកសិកម្មដាំឈើហូបផ្លែចាប់ផ្តើមជួបការលំបាកជាបន្តបន្ទាប់ ព្រោះមិនសូវមានអ្នកទិញ។ លោក​បាន​បាត់បង់​ដំណាំ​ស្ទើរទាំងអស់​ដោយសារ​ព្យុះ​ភ្លៀង ចម្ការ​ដំណាំរបស់លោក​ត្រូវ​បាន​​លិចលង់ដោយទឹកជំនន់​ក្នុង​ឆ្នាំ២០២២ ហើយ​បច្ចុប្បន្ន​តំបន់នេះ​កំពុងតែ​ជួប​ប្រទះ​នឹង​​គ្រោះរាំងស្ងួតវិញម្តង។ […]

ញូវដេលី៖ ក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុរបស់ឥណ្ឌា បានសម្រេចដំឡើងពន្ធចំនួន២០ភាគរយលើអង្ករនាំ ចេញទៅក្រៅប្រទេស ក្នុងគោលបំណងគ្រប់គ្រងការនាំចេញអង្ករ និងធានាបាននូវសន្តិសុខស្បៀងក្នុងប្រទេស។ យោងតាមសារាចរណែនាំ​ ដែលចេញដោយក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចឥណ្ឌា បានឱ្យដឹងថា ពន្ធលើការនាំចេញត្រូវអនុវត្តចំពោះអង្ករសម្រិត រួមទាំងអង្ករសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រ និងប្រភេទអង្ករផ្សេងទៀត ដែលស្ថិតក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ត្រូវជាប់ពន្ធរបស់អាជ្ញាធរគយ ដូចជាអង្ករសម្រិត ឬអង្ករសម្រូប។ ការកែប្រែអត្រាពន្ធលើអង្ករនាំចេញនេះ កើតឡើងប៉ុន្មានខែបន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាបានបន្ធូរបន្ថយការរឹតបន្តឹងកាលពីពេលមុន ដែលកាលពីក្នុងខែតុលា ឆ្នាំ២០២៣ រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាបានលុបចោលបម្រាមនាំចេញអង្ករ ដែលបានអនុវត្តចាប់តាំងពីខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២ ខណៈពេលបន្តហាមឃាត់លើការនាំចេញអង្ករបាក់។  នៅថ្ងៃដដែលនោះ បម្រាមក៏បានកាត់បន្ថយពន្ធគយលើអង្ករសម្រិតពី១ ភាគរយ មកនៅត្រឹមកម្រិតសូន្យ ហើយថែមទាំងបានដកការកម្រិតតម្លៃអប្បបរមាត្រូវតែមានតម្លៃ៤៩០ដុល្លារក្នុងមួយតោន លើការនាំចេញអង្ករសម្រិត។  ការផ្លាស់ប្តូរទាំងនេះត្រូវបានអនុម័តបន្ទាប់ពីកិច្ចប្រជុំកម្រិតខ្ពស់ថ្នាក់អន្តរក្រសួងរបស់ប្រទេសឥណ្ឌា។ ការកែប្រែបម្រាមនាពេលនោះ ត្រូវបានគេរាយការណ៍ថា ដើម្បីបន្ធូរបន្ថយបញ្ហាលើការខ្វះឃ្លាំងសម្រាប់រក្សាទុកអង្កររបស់ឥណ្ឌា។ ប្រទេសឥណ្ឌាបានកែប្រែបម្រាមជាលើកដំបូង នៅក្នុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២ ដើម្បីរឹតបន្តឹងការនាំចេញអង្ករសម្រិត ហើយហាមឃាត់ការនាំចេញអង្ករបាក់។  ការប្រែប្រែសម្រាមនេះ ត្រូវបានអនុវត្តបន្តដោយដាក់ពន្ធ២០ភាគរយ លើការនាំចេញអង្ករសម្រិត ដែលជាផ្នែកមួយនៃយុទ្ធសាស្រ្តចម្បង ដើម្បីទប់ស្កាត់អតិផរណាតម្លៃម្ហូបអាហារ និងអាចឆ្លើយតបតាមតម្រូវក្នុងស្រុកឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់។ កាតព្វកិច្ចជាប់ពន្ធនាំចេញថ្មី ត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងជួយរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាក្នុងការគ្រប់គ្រងបរិមាណអង្ករឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់តាមតម្រូវការក្នុងស្រុក ខណៈដំណើរផ្គត់ផ្គង់ស្បៀងអាហារនៅលើពិភពលោក កំពុងតែជួបបញ្ហាច្របូកច្របល់។ យោងតាមការចេញផ្សាយរបស់សារព័តមានឥណ្ឌ បានឲ្យដឹងថា ចាប់តាំងពីពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០២៣រហូតមក អង្ករពូជល្អលេខ១របស់ឥណ្ឌា គ្រាប់អង្ករបាក់៥ភាគរយ មានតម្លៃពី៤០៩ដុល្លារ […]

ហារីយ៉ាណា៖ កសិករឥណ្ឌាមា្នក់ បាននិងកំពុងដាំកប្បាសទើបបង្នាត់ហ្សែនថ្មី ហើយត្រូវបានគេស្គាល់ឈ្មោះអស់រយៈពេល១៥ឆ្នាំកន្លងមកហើយថា ជាពូជកប្បាសបង្កាត់ឈ្មោះជាភាសាលាតាំង បាសីលូស ធូរីងហ្សីនីស (Bacillus Thuringiensis) ដាំនៅក្នុងរដ្ឋហារិយ៉ាណា (Haryana) នៃប្រទេសឥណ្ឌា ភាគខាងជើងនៃប្រទេសឥណ្ឌា ដោយពូជ​កប្បាសថ្មីនេះ បានមកពីការបង្កាត់ហ្សែន​ថ្មី ​ដើម្បី​ទប់ទល់​នឹង​សត្វល្អិតចង្រៃ។ កសិកររូបនេះលោក​បានិយាយថា «​គ្រាប់កប្បាស បាសីលូស ធូរីងហ្សីនេស ឬហៅកាត់ថា ធីប៊ី (BT) ដែលគេចែកឱ្យដំបូង គឺល្អណាស់។ យើងទទួលបានលទ្ធផលល្អណាស់។ វាផ្តល់ទិន្នផលល្អ និងនៅពេលលក់មានតម្លៃខ្ពស់ ហើយនៅពេលដាំយើងមិនចាំបាច់បាញ់ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតឡើយ»។ យោងតាមការផ្សាយរបស់បណ្តាញព័ត៌មានអាស៊ី (Chenal News Asia) បានឱ្យដឹងថា ប៉ុន្តែនៅពេលក្រោយៗមកទៀត គុណភាពពូជកម្បាស ធីប៊ី ចាប់ផ្តើមប្រែប្រួលខុសស្រឡះ។ ហ្វូងដង្កូវពណ៌ផ្កាឈូក ដែលស៊ាំនឹងពូជកប្បាសកែប្រែហ្សែនថ្មីនេះ អាចបំផ្លាញទិន្នផលកប្បាស ឥឡូវនេះគំរាមកំហែងដល់ដំណាំក្បាសតែម្តង។ ដូច្នេះដើម្បីការពារកប្បាសបាន កសិកររូបនេះ ត្រូវពឹងលើថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត។ លោកបាននិយាយថា​ «ប៉ុន្តែការប្រើថ្នាំបាញ់សម្លាប់សត្វល្អិតអស់លុយច្រើនណាស់។ ទាំងអស់នេះ គឺវា​ជា​មូល​ហេតុ​នាំឱ្យ​កសិករឈប់​ដាំ​ពូជ​កប្បាស​ក្នុង​ស្រុក។ ជាពិសេស នៅក្នុងរដូវរាំងស្ងួត គឺពិបាកមែនទែន ដោយសារមានសត្ចល្អិតចង្រៃច្រើនពេក»។ រហូតដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ជាង៩៦ភាគរយនៃកប្បាស […]

ហ្សាការតា៖ សមាគមរោងម៉ាស៊ីនកិនម្សៅរបស់ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី នឹងចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងមួយ ដើម្បីនាំចូលស្រូវសាលីរបស់អាម៉េរិក យ៉ាងហោចណាស់មួយលានតោនក្នុងមួយឆ្នាំ សម្រាប់រយៈពេលប្រាំឆ្នាំខាងមុខ ក្នុងតម្លៃជាទឹកប្រាក់ចំនួន១,២ពាន់លានដុល្លារ ដើម្បីចៀសវាងការយកពន្ធដ៏អាក្រក់បំផុតរបស់ប្រធានាធិបតីអាម៉េរិក លោក​ ដូណាល់ ត្រាំ (Donald Trump)។ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចឥណ្ឌូណេស៊ី លោក អៀឡាងហ្គា ហាតាតូ​ (Airlangga Hartarto) បានប្រាប់ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មានបារាំង អាអេហ្វប៉េ (AFP) កាលពីសប្តាហ៍មុនថា រដ្ឋាភិបាលទីក្រុងហ្សាការតានឹងបង្កើនការនាំចូលកសិផលពីសហរដ្ឋអាម៉េរិក ដើម្បីជៀសវាងការយកពន្ធកាន់តែតឹងរ៉ឹង និងកាន់តែច្រើន ដែលរដ្ឋាភិបាលក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន បាននិយាយថា នឹងចូលជាធរមាននៅថ្ងៃទី០១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៥នេះ ប្រសិនបើមិនមានកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីណាមួយ។ ចំណែកប្រធានសមាគមរោងម៉ាស៊ីនកិនម្សៅឥណ្ឌូណេស៊ី បាននិយាយកាលពីថ្ងៃទី៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥ ដូច្នេះថា «យើងមានកិច្ចព្រមព្រៀងរួចហើយរវាងទិញស្រូវសាលីចំនួនមួយលានតោន នៅឆ្នាំ២០២៦ ដល់ឆ្នាំ២០២៣០»។ លោក​បាននិយាយ​បន្តទៀត​ថា កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ដែល​មាន​តម្លៃជាទឹកប្រាកើ​ប្រមាណ ២៥០លាន​ដុល្លារ​ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំ ​នឹង​ត្រូវ​ចុះ​ហត្ថលេខា​នៅ​ទីក្រុង​ហ្សាការតា នៅ​ថ្ងៃទី០៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥​។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា «នៅក្នុងបរិបទនៃការចរចារលើអត្រាពន្ធលើប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី យើងជាអាជីវកម្មឯកជនរួមគ្នាជាមួយអាជីវកម្មឯកជនរបស់អាម៉េរិក បានយល់ព្រមចុះកិច្ចព្រមព្រៀងមួយជាមួយគ្នា»។ លោក ដូណាល់ ត្រាំ បាននិយាយកាលពីថ្ងៃទី៦ […]