ការស្ទង់មតិរកឃើញថា ដីកសិកម្មបង់ក្លាដែស ជាងពាក់កណ្តាលមិនមាននិរន្តរភាព

ដាក្កា៖ ការស្ទង់មតិរបស់ការិយាល័យស្ថិតិបង់ក្លាដែស បាននិយាយថា ស្ទើរតែ៥៦ភាគរយនៃផ្ទៃដីកសិកម្មរបស់ប្រទេសបង់ក្លាដែស ត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ថា មិនមាននិរន្តរភាពនៅក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃដីផ្តល់ទិន្នផលដោយគិតជាហិកតា ដែលបង្ហាញថា ជាងពាក់កណ្តាលនៃផ្ទៃដីកសិកម្មរបស់ប្រទេស មិនផ្តល់ផលចំណេញល្អប្រសើរផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចយូរអង្វែងនោះទេ។

ក្នុងចំណោមផ្ទៃដីកសិកម្មជាង៤៤ភាគរយ ដែលត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ជាដីប្រកបដោយផលិតភាព និងមាននិរន្តរភាពនេះ មានតែផ្ទៃដីចំនួន១,២០ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ដែលជាដីគួរឱ្យចង់បានបំផុត ខណៈផ្ទៃដីចំនួន៤៣,១៧ភាគរយ ត្រូវបានវាយតម្លៃថា ជាដីអាចទទួលយកបានក្នុងលក្ខខណ្ឌផ្តល់ទិន្នផលប្រកបដោយនិរន្តរភាព។

លទ្ធផលនេះមានន័យថា ត្រូវតែខិតខំប្រឹងប្រែងបន្ថែមទៀត ដើម្បីកែប្រែផ្ទៃដីកសិកម្មដ៏ច្រើនរបស់ប្រទេសបង់ក្លាដែស ឱ្យក្លាយជាដីកសិកម្មប្រកបដោយនិរន្តរភាព ​ដោយគិតចាប់ពីកម្មសិទ្ធិដីធ្លី ទិន្នផលកសិកម្ម ប្រាក់ចំណូលសុទ្ធរបស់កសិដ្ឋាន រហូតដល់ការប្រើប្រាស់ជី ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត និងទឹកស្រោចស្រព ព្រមទាំងការរិចរិលរបស់ដីផងដែរ។

ការស្ទង់មតិឆ្នាំ២០២៥ ស្តីពីដីកសិកម្មប្រកបដោយទិន្នផល និងមាននិរន្តរភាព គឺជាការស្រាវជ្រាវទីមួយ ដែលធ្វើឡើងក្នុងកំឡុងខែមករា ដល់ខែមីនា ដើម្បីវាស់វែងថា តើសមាមាត្រនៃផ្ទៃដីកសិកម្មរបស់ប្រទេសបង់ក្លាដែស ត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ធ្វើកសិកម្មប្រកបដោយនិរន្តរភាព និងផ្តល់ទិន្នផលយូរអង្វែង គឺជាធាតុផ្សំដ៏សំខាន់នៃគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាពរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ ដែលជាគម្រោងលុបបំបាត់គ្រោះទុរភិក្ស តាមរយៈការធ្វើកសិកម្មប្រកបដោយភាពធន់ និងទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់។

ការរកឃើញនៅក្នុងការស្ទង់មតិ ចេញផ្សាយនៅចុងខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៥ បាននិយាយអំពីផលប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរចំពោះផលិផលស្បៀង ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់កសិករ និងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ បើទោះបីជាមានទិដ្ឋភាពលើកទឹកចិត្តមួយចំនួន មានដូចជា កសិករមិនសូវមានបញ្ហាអសន្តិសុខស្បៀង មានប្រាក់ឈ្នួលជាមធ្យមខ្ពស់ជាងនៅថ្នាក់ជាតិ ខណៈផ្ទៃដីកសិកម្មជិត៨២ភាគរយមានប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្តគ្រប់គ្រាន់។

ការស្ទង់មតិបានរកឃើញបទពិសោធន៍ជួបបញ្ហាអសន្តិសុខស្បៀង​នៅក្នុងចំណោមគ្រួសារកសិករចំនួន៩៨,៨៣ភាគរយ គឺមិនដែលបានជួបប្រទះបញ្ហាខ្វះស្បៀងអាហារ ឬជួបគ្រោះទុរភិក្សទេ ក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំកន្លងមក។

ការស្ទង់មតិ ដែលបានវាស់ស្ទង់និរន្តរភាពសេដ្ឋកិច្ច បរិស្ថាន និងសង្គម ពាក់ព័ន្ធនឹងផ្ទៃដីបង្កបង្កើនផល បាននិយាយថា ប្រហែល៨៩ភាគរយនៃគ្រួសារកសិករទទួលបានកម្មសិទ្ធិដីធ្លីអចិន្ត្រៃយ៍ និងធានាសិទ្ធិកាន់កាប់ដីកសិកម្មរបស់ពួកគាត់ដោយគ្មានការភ័យខ្លាច។

ការស្ទង់មតិនេះ បានបង្ហាញថា ប៉ុន្តែការរិចរិលដីនៅតែជាការព្រួយបារម្ភកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ខណៈចំនួន៧២,៧៥ភាគរយនៃផ្ទៃដីកសិកម្ម ស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់គ្រួសារកសិករ ដែលយ៉ាងហោចណាស់ពាក់កណ្តាលនៃផ្ទៃដីបង្កបង្កើនផលរបស់ពួកគាត់ បានរិចរិលខូចគុណភាព ដូច្នេះត្រូវរកវិធីការពារជាបន្ទាន់។ ចំណែកគ្រួសារកសិករ ដែលគ្រប់គ្រងដីកសិកម្មចំនួន៧៣ភាគរយ បាននិយាយថា យ៉ាងហោចណាស់ពាក់កណ្តាលនៃដីស្រែរបស់ពួកគាត់កំពុងប្រឈមនឹងការរិចរិល គ្មានជីវជាតិ។

ការស្ទង់មតិដដែល បាននិយាយទៀតថា នេះហាក់ដូចជាការគំរាមកំហែងធ្វើឱ្យធ្លាក់ចុះនៃស្តង់ដារដីកសិកម្មរបស់ប្រទេសបង់ក្លាដែស និងគុណភាពដីផ្តល់ទិន្នផលក្នុងរយៈពេលវែង។ ដូច្នេះភាពចាំបាច់ក្នុងការគ្រប់គ្រងដីឱ្យបានត្រឹមត្រូវប្រកបដោយនិរន្តរភាព ស្របតាមយុទ្ធសាស្ត្រកសិកម្ម គឺជាការចាំបាច់៕


Seafood-Packer-and-Exporter-Karachi-Pakistan-2
ប៉ាគីស្ថានបានចំណូលពីការនាំចេញគ្រឿងសមុទ្រ កើនឡើងដល់៤៨៩លានដុល្លារ គិតពីពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០២៤ ដល់ពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០២៥

ការ៉ាជី៖ យោងតាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងជលផលសមុទ្ររបស់ប៉ាគីស្ថាន បានឱ្យដឹងថា ការនាំចេញអាហារគ្រឿងសមុទ្ររបស់ប្រទេសប៉ាគីស្ថានបានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងដល់ទំហំទឹកប្រាក់ជាង៤៨៩លានដុល្លារ ក្នុងរយៈពេលពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០២៤-ដល់ពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០២៥ ដែលកើនប្រាក់ចំណូលចំនួន៨៣លានដុល្លារលើសពីឆ្នាំមុន។ ចំណែកបរិមាណនាំចេញផលិតផល ក៏បានកើនឡើងពីជាង២០២តោន ដល់ជាង២៤២តោន ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីភាពប្រសើរឡើងនៃផលិតភាព និងការប្រកួតប្រជែងអន្តរជាតិ។ លោករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងជលផលសមុទ្ររបស់ប៉ាគីស្ថាន បានរំលឹកឡើងវិញថា រដ្ឋាភិបាលនឹងបន្តគាំទ្រវិស័យនេះ តាមរយៈស្ថិរភាពគោលនយោបាយ ការធ្វើពិពិធកម្មទីផ្សារ និងការគ្រប់គ្រងធនធានសមុទ្រប្រកបដោយការទទួលខុសត្រូវ ដើម្បីជួយប្រទេសប៉ាគីស្ថាន ឱ្យល្បីឈ្មោះជាអ្នកនាំចេញអាហារគ្រឿងសមុទ្រដ៏សំខាន់មួយដែររបស់ពិភពលោក ហើយអាចរក្សាបាននូវប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីសមុទ្រ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រទេសចិននៅតែជាប្រទេសទិញអាហារគ្រឿងសមុទ្រធំជាងគេរបស់ប៉ាគីស្ថាន ដោយបាននាំចូលជាង៩៩ ២៣៨តោន ដែលមានតម្លៃជាទឹកប្រាក់ចំនួន២៨៦លានដុល្លារ។ ប្រទេសថៃជាប់ចំណាត់ថ្នាក់បន្ទាប់ពីចិន ​ដោយ​ការ​នាំ​ចូលអាហារគ្រឿងសមុទ្ររបស់ប៉ាគីស្ថាន ​មាន​ចំណូល​ជាទឹកប្រាក់១០៥,៧​លាន​ដុល្លារ​។  ចំណែកប្រទេសផ្សេងទៀត រួមមាន ប្រទេសអេមីរ៉ាត់អារ៉ាប់រួម ម៉ាឡេស៊ី ជប៉ុន កូរ៉េខាងត្បូង គុយវ៉ែត អារ៉ាប៊ីសាអូឌីត វៀតណាម និងប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី។ រីឯការនាំចេញផលិតផលគ្រឿងសមុទ្រទៅកាន់សហភាពអឺរ៉ុប បានកើនឡើងគិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន១៣លានដុល្លារ ដែលបង្ហាញឱ្យឃើញពីការឈរជើងដ៏រឹងមាំនៅក្នុងទីផ្សារអាហារគ្រឿងសមុទ្រ ស្របតាមស្តង់ដារគុណភាព និងប្រកបដោយនិរន្តរភាព។ ផលិតផលអាហារគ្រឿងសមុទ្រ រួមមានម្សៅត្រីនាំចេញបានច្រើនជាងគេ​ មានចំនួន៧៩​ ០៩០តោន មានតម្លៃជាទឹកប្រាក់ចំនួន១៦០លានដុល្លារ បន្ទាប់មក គឺផលិតផលបង្កក ដូចជាត្រីគិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន១០៣,១១លានដុល្លារ បង្គាគិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន៦១,៤លានដុល្លារ ក្តាមគិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន២៩,៦៨លានដុល្លារ និងត្រីកាម៉ុង គិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន២៣លានដុល្លារ។ […]

E1fm537N-65a0 (1)
វៀតណាម​ចំណាយលុយ១១,៨លាន​ដុល្លារ​ ដើម្បីទិញផ្លែទុរេនពីថៃ និងម៉ាឡេស៊ី ខណៈផ្លែទុរេនក្នុងស្រុកគ្មានទីផ្សារ

ហាណូយ៖ វៀតណាមបាននាំចូលផ្លែទុរេនក្នុងទំហំទឹកប្រាក់៣០០ពាន់លានដុង ស្មើប្រមាណ១១,៨លានដុល្លារ ដែលភាគច្រើនមានប្រភពមកពីប្រទេសថៃ និងម៉ាឡេស៊ី ដែលក្នុងរយៈពេល១១ខែដំបូងនៃឆ្នាំ២០២៤ ដោយកើនឡើងប្រាំមួយដងធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នា ក្នុងឆ្នាំ២០២៣។ គ្រាន់តែក្នុង​ខែ​វិច្ឆិកា​ ប្រទេសវៀតណាម​បាន​ចំណាយ​ប្រាក់ចំនួនបីលាន​ដុល្លារ​លើ​ការ​នាំ​ចូលផ្លែ​ទុរេន ដែល​កើន​ឡើង១១ដង​ធៀប​នឹង​ឆ្នាំ​មុន។ ប្រទេស​វៀតណាម​ ភាគច្រើនបាន​ទិញផ្លែ​ទុរេន​តូចៗ​ពី​ប្រទេស​ថៃ ដែលជាទូទៅ​មានគេពេញនិយមទិញបរិភោគ។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ​ ផ្លែទុរេនបង្កក មូសាង ឃីង របស់ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ទទួលបានកោតសរសើរយ៉ាងខ្លាំងចំពោះគុណភាព ហើយជារឿយៗត្រូវបាននាំចូលក្នុងប្រទេសវៀតណាម ដើម្បីកែច្នៃធ្វើជានំ ឬកែច្នៃធ្វើជាផលិតផលចំណីអាហារផ្សេងៗ។ អគ្គលេខាធិការនៃសមាគមន៍បន្លែ និងផ្លែឈើវៀតណាម បានមានប្រសាសន៍ថា កសិករវៀតណាមប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាដាំទុរេនពូជមូសាង ឃីង ដោយសារលក្ខខណ្ឌអាកាសធាតុមិនអំណោយ និងខ្វះបច្ចេកទេសថែទាំ។ ហេតុដូច្នេះ ទើបប្រជាជនវៀតណាំ ភាគច្រើនបានជ្រើសរើសដាំទុរេនពូជផ្សេង ដើម្បីទទួលបានទិន្នផលច្រើនជាង។ យ៉ាង​ណា​មិញ ការ​កើន​ឡើង​នៃ​ការ​នាំ​ចូលផ្លែទុរេនពីប្រទេសម៉ាឡេស៊ី​ និងប្រទេសថៃ ​មិន​ជាប់បាក់ព័ន្ធនឹងការ​នាំ​ចេញផ្លែ​ទុរេន​របស់​វៀតណាម​ទៅក្រៅប្រទេសនោះទេ។ ក្នុង​ឆ្នាំ២០២៤ ការ​នាំ​ចេញ​ផ្លែទុរេន​របស់​ប្រទេស​ទទួលបានចំណូល​ចំនួន៣,៣ពាន់​លាន​ដុល្លារ គឺកើនឡើង​ជាង១ ០០០លាន​ដុល្លារ​បើ​ធៀប​នឹង​ឆ្នាំ​២០២៣។ វៀតណាម​មាន​បំណង​បង្កើន​ការ​នាំ​ចេញផ្លែ​ទុរេនឱ្យ​ដល់​ចំនួន៣,៥​ពាន់​លាន​ដុល្លារ ​នៅ​ឆ្នាំ​២០២៥នេះ ដើម្បីសម្រេច​គោលដៅ​នាំ​ចេញ​បន្លែ​ផ្លែទុរេន ក្នុងទឹកប្រាក់​សរុប​៨​ ០០០​លាន​ដុល្លារ។ នៅដើមឆ្នាំ២០២៥នេះ តម្លៃផ្លែទុរេនស្រស់របស់វៀតណាមដំាតាមតំបន់ដីសណ្ដទន្លេមេគង្គ បន្តចុះថោកមកនៅត្រឹម៣០,០០០ដុង ឬស្មើនឹង១,១៥ ដុល្លារ ក្នុងមួយគីឡូក្រាម ដោយសារខ្វះទីផ្សារបន្ទាប់ពីប្រទេសចិនរឹតបណ្ដឹងការនាំចូលទៅក្នុងប្រទេសរបស់ខ្លួន ក្រោយពីឃើញផ្លែទុរេនមានផ្ទុកសារធាតុគីមីហាមឃាត់។ […]

images (3)
អ្នកដាំផ្លែប៉ោម និងផ្លែសារី នៅអូស្ត្រាលី អង្វរមហាជនជួយបរិភោគផ្លែឈើឱ្យបានច្រើន​ ព្រោះខ្វះទីផ្សារ

កង់បេរ៉ា៖ ក្រុមហ៊ុនផ្លែប៉ោម និងផ្លែសារី អូស្ត្រាលី  (Apple and Pear Australia Limited) បាននិយាយថា មុខរបរធ្វើចម្ការដាំដំណាំហូបផ្លែភាគច្រើន នៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលី មិនបានរកប្រាក់ចំណេញអស់រយៈពេលបួនឆ្នាំជាប់ៗរួចមកហើយ ដោយសារអ្នកនៅក្នុងប្រទេសមិនសូវជួយទិញផ្លែឈើយកទៅទទួលទានឡើយ។ ចំណែកអ្នកធ្វើចម្ការថ្មីថ្មោង នៅតែបន្តប្រឹងប្រកបមុខរបរកសិកម្មដាំដំណាំហូបផ្លែនេះ ទោះបីជាមានបញ្ហាប្រឈមក៏ដោយ ប៉ុន្តែជ្រើសរើសដាំដំណាំពូជផ្សេង ដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលជំនួសដំណាំមានស្រាប់។ ក្រុមហ៊ុនផ្លែប៉ោម និងផ្លែសារី អូស្ត្រាលី នៅមានសេចក្តីសង្ឃឹម​ថា​ ផែនការ​យុទ្ធសាស្ត្រ​រយៈពេល​ប្រាំ​ឆ្នាំនឹងជួយ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ប្រជាជនអូស្ត្រាលី​ឱ្យ​ប្រឹងបរិភោគ​ផ្លែ​ឈើ​បន្ថែម​ទៀត​ ដើម្បីជួយទ្រទ្រង់ជីវភាពអ្នកចម្ការ។ កសិករអូស្ត្រាលីម្នាក់​ មានដើមកំណើតឥណ្ឌា បានចាកចេញពីប្រទេសរបស់ខ្លួន មករស់នៅលើទឹកដីប្រទេសអូស្ត្រាលី អស់រយៈពេល១៩ឆ្នាំ ដោយចាប់យកអាជីពជាអ្នកបើកបររថយន្តដឹកជញ្ជូនទំនិញនៅទីក្រុងមែលប៊ន ប៉ុន្តែ កាលពីឆ្នាំ២០២១ លោកបានសម្រេចចិត្តបោះបង់ចោលមុខរបរនោះ ដោយចាប់យកមុខរបរថ្មីជាអ្នកធ្វើកសិកម្មដាំដំណាំហូបផ្លែវិញម្តង។ លោកបាននិយាយថា «ខ្ញុំបានមកលេងមិត្តម្នាក់ ដែលទើបតែទិញកសិដ្ឋានមួយកន្លែង។ ខ្ញុំ​ពិត​ជា​ចូល​ចិត្ត​អាកាសធាតុនៅទីនេះ និង​ទេសភាពមើល​ទៅ​ពិត​ជា​បៃតងស្អាតណាស់។ វា​ស្រដៀងទៅ​នឹង​ប្រទេស​កំណើត​របស់​ខ្ញុំដែរ»។ លោកបាននិយាយរំឭកថា  លោករស់នៅរហូតដល់ធំធាត់ពេញវ័យ នៅក្នុងរដ្ឋប៉ុនចាប ស្ថិតនៅភាគខាងជើងប្រទេសឥណ្ឌា ហើយពេលមករស់នៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលី លោកបានចូលលុយគ្នាជាមួយបងប្រុសបង្កើត ទិញបានចម្ការមួយកន្លែង ដើម្បីដាំដំណាំហូបផ្លែ ប៉ុន្តែមិនយូរប៉ុន្មាន មុខរបរកសិកម្មដាំឈើហូបផ្លែចាប់ផ្តើមជួបការលំបាកជាបន្តបន្ទាប់ ព្រោះមិនសូវមានអ្នកទិញ។ លោក​បាន​បាត់បង់​ដំណាំ​ស្ទើរទាំងអស់​ដោយសារ​ព្យុះ​ភ្លៀង ចម្ការ​ដំណាំរបស់លោក​ត្រូវ​បាន​​លិចលង់ដោយទឹកជំនន់​ក្នុង​ឆ្នាំ២០២២ ហើយ​បច្ចុប្បន្ន​តំបន់នេះ​កំពុងតែ​ជួប​ប្រទះ​នឹង​​គ្រោះរាំងស្ងួតវិញម្តង។ […]

ChatGPT-Image-Apr-7-2025-04_36_29-PM-1
ឥណ្ឌា​ដំឡើង​ពន្ធ២០ភាករយលើអង្ករ​នាំ​ចេញ ដើម្បីធានាសន្តិសុខ​ស្បៀងអាហារនៅក្នុងប្រទេស

ញូវដេលី៖ ក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុរបស់ឥណ្ឌា បានសម្រេចដំឡើងពន្ធចំនួន២០ភាគរយលើអង្ករនាំ ចេញទៅក្រៅប្រទេស ក្នុងគោលបំណងគ្រប់គ្រងការនាំចេញអង្ករ និងធានាបាននូវសន្តិសុខស្បៀងក្នុងប្រទេស។ យោងតាមសារាចរណែនាំ​ ដែលចេញដោយក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចឥណ្ឌា បានឱ្យដឹងថា ពន្ធលើការនាំចេញត្រូវអនុវត្តចំពោះអង្ករសម្រិត រួមទាំងអង្ករសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រ និងប្រភេទអង្ករផ្សេងទៀត ដែលស្ថិតក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ត្រូវជាប់ពន្ធរបស់អាជ្ញាធរគយ ដូចជាអង្ករសម្រិត ឬអង្ករសម្រូប។ ការកែប្រែអត្រាពន្ធលើអង្ករនាំចេញនេះ កើតឡើងប៉ុន្មានខែបន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាបានបន្ធូរបន្ថយការរឹតបន្តឹងកាលពីពេលមុន ដែលកាលពីក្នុងខែតុលា ឆ្នាំ២០២៣ រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាបានលុបចោលបម្រាមនាំចេញអង្ករ ដែលបានអនុវត្តចាប់តាំងពីខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២ ខណៈពេលបន្តហាមឃាត់លើការនាំចេញអង្ករបាក់។  នៅថ្ងៃដដែលនោះ បម្រាមក៏បានកាត់បន្ថយពន្ធគយលើអង្ករសម្រិតពី១ ភាគរយ មកនៅត្រឹមកម្រិតសូន្យ ហើយថែមទាំងបានដកការកម្រិតតម្លៃអប្បបរមាត្រូវតែមានតម្លៃ៤៩០ដុល្លារក្នុងមួយតោន លើការនាំចេញអង្ករសម្រិត។  ការផ្លាស់ប្តូរទាំងនេះត្រូវបានអនុម័តបន្ទាប់ពីកិច្ចប្រជុំកម្រិតខ្ពស់ថ្នាក់អន្តរក្រសួងរបស់ប្រទេសឥណ្ឌា។ ការកែប្រែបម្រាមនាពេលនោះ ត្រូវបានគេរាយការណ៍ថា ដើម្បីបន្ធូរបន្ថយបញ្ហាលើការខ្វះឃ្លាំងសម្រាប់រក្សាទុកអង្កររបស់ឥណ្ឌា។ ប្រទេសឥណ្ឌាបានកែប្រែបម្រាមជាលើកដំបូង នៅក្នុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២ ដើម្បីរឹតបន្តឹងការនាំចេញអង្ករសម្រិត ហើយហាមឃាត់ការនាំចេញអង្ករបាក់។  ការប្រែប្រែសម្រាមនេះ ត្រូវបានអនុវត្តបន្តដោយដាក់ពន្ធ២០ភាគរយ លើការនាំចេញអង្ករសម្រិត ដែលជាផ្នែកមួយនៃយុទ្ធសាស្រ្តចម្បង ដើម្បីទប់ស្កាត់អតិផរណាតម្លៃម្ហូបអាហារ និងអាចឆ្លើយតបតាមតម្រូវក្នុងស្រុកឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់។ កាតព្វកិច្ចជាប់ពន្ធនាំចេញថ្មី ត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងជួយរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាក្នុងការគ្រប់គ្រងបរិមាណអង្ករឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់តាមតម្រូវការក្នុងស្រុក ខណៈដំណើរផ្គត់ផ្គង់ស្បៀងអាហារនៅលើពិភពលោក កំពុងតែជួបបញ្ហាច្របូកច្របល់។ យោងតាមការចេញផ្សាយរបស់សារព័តមានឥណ្ឌ បានឲ្យដឹងថា ចាប់តាំងពីពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០២៣រហូតមក អង្ករពូជល្អលេខ១របស់ឥណ្ឌា គ្រាប់អង្ករបាក់៥ភាគរយ មានតម្លៃពី៤០៩ដុល្លារ […]

កាលវិភាគផ្សព្វផ្សាយ