អ្នកលក់ប៉ិកួៈនៅភ្នំប្រសិទ្ធ អាចរកចំណូលបានចាប់ពី២​ ០០០ ទៅដល់ជិត៦ ០០០ដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំ

ដោយ ជិន ម៉ាដេប៉ូ

កណ្តាល៖​ បើគេធ្វើដំណើរតាមផ្លូវកាត់ពីភ្នំប្រសិទ្ធ ឆ្ពោះទៅកាន់ផ្សារបាត់ដឹង ដល់ត្រង់ចំណុចភូមិ​ត្រពាំងទៃ ឃុំម្កាក់ ស្រុកអង្គស្នួល ខេត្តកណ្តាល នោះយើងនឹងបានឃើញអ្នកលក់ប៉ិកកួៈមិនតិចជាង១០កន្លែងទេ ដោយខ្លះដាក់តុ ខ្លះជាគ្រែ ដង្ហែគ្នាលក់។ ពួកគាត់តែងចាប់ផ្តើមដាក់លក់ពីពាក់កណ្តាលខែកញ្ញា រហូតដល់ខែមេសា ដែលជាពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំ ខ្មែរទើបអស់ទៅវិញ ដែលមានន័យថា ផុតរដូវកាលលក់ប៉ិកួៈហើយ។

ប៉ិកួៈដែលទើបដកថ្មីៗពីចំការអ្មកស្រុក មានសភាពសខ្ចី និងជាប់ទងមានស្លឹកយ៉ាងខៀវស្រស់នោះបានទាក់ទាញអ្នកធ្វើដំណើរតាមដងផ្លូវនេះ តែងឈប់ចុះទិញ ឬខ្លះទៀតអត់ទ្រាំងាកមើលពុំបានសោះឡើយ។

កំពុងម្នីម្នាកាត់មើម ប៉ិកួៈចេញពីទងដើម្បីដាក់លក់ឱ្យអតិថិជន ​អ្នកស្រី ហៀង ចន្នី ដែលកំពុងលក់ប៉ិកួៈលើដងផ្លូវនេះបានប្រាប់ឱ្យដឹងថា៖ មើមប៉ិកួៈនេះចាប់ផ្តើមមានលក់ពីខែកញ្ញា រហូតដល់ខែមេសា ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ឱ្យតែដល់រដូវកាលនេះអ្នកស្រីមិនដែលខកខានលក់ទេ ពោលគឺអ្នកស្រីបានដាំ និងលក់ប៉ិកួៈនេះតាំងតែពីកុមារមកម្ល៉េះ ជាមួយឪពុកម្តាយ។

ស្រ្តីវ័យជាង៤០ឆ្នាំរូបនេះបានឱ្យដឹងដែរថាសម្រាប់ ប៉ិកួៈនេះគេអាចដកលក់បានតាំងតែមើមវានៅតូចៗហើយបើទុករហូតធំនោះទាល់តែចាប់ពីខែមករាទៅ។ ហេតុនេះការដកលក់មើមតូចៗពុំសូវបានថវិការច្រើនដូចទុកឱ្យមើមធំទេពីព្រោះថាវាបានគីឡូតិចជាងទុកឱ្យមើមវាធំ។

ស្រ្តីអ្នកលក់ប៉ិកួៈរូបនេះបានប្រាប់ឱ្យដឹងដែរថា សម្រាប់ការដាំប៉ិកួៈចាប់ពីបីខែកន្លះ ទៅបួនខែ ជាទូទៅវាអាចហុចផល ដោយគេអាចដកវាមកលក់បានហើយ។

យុវតី អ៊ែល រ៉ូហ្សា ដែលកំពុងលក់ប៉ិកួៈនេះមួយរូបដែរ បានប្រាប់ថា ប៉ិកួៈនេះតម្លៃមួយគីឡូក្រាម តម្លៃចាប់ពី៤ ០០០ ទៅ៥ ០០០រៀល។ ក្នុងមួយថ្ងៃអាចលក់ឱ្យឪពុកម្តាយចាប់ពី៣០ទៅ១០០គីឡូក្រាម។ សម្រាប់ប៉ិកួៈទាំងនេះ គឺឪពុកម្តាយបានដាំខ្លួនឯង ហើយតែងដកលក់តាមដងផ្លូវនេះរៀងរាល់ឆ្នាំ។

យុវតីរូបនេះបានបញ្ជាក់ប្រាប់ថា ប៉ិកួៈ ដែលដកមកថ្មីៗ គេតែងប្រើម៉ាស៊ីលាងម៉ូតូមកបាញ់ឱ្យអស់ដី ហើយមើលទៅសខ្ចី ពិសេស បើជាមើមតូចៗផង អតិថិជនចូលចិត្តទិញណាស់។

ចំណែកនាង ឆាំ ចន្ធូ អ្នកលក់ប៉ិកួៈដូចគ្នានេះដែរបានបញ្ជាក់ប្រាប់ថា ការដាំប៉ិកួៈមិនងាយស្រួលដែរទេ គឺត្រូវការថែទាំច្រើន ពិសេសបោចស្មៅ ទើបហុចផលបានល្អ។ សម្រាប់ក្នុងមួយឆ្នាំ ប៉ិកួៈអាចហុចផលចាប់ពីមួយទៅបីតោនទៅតាមឆ្នាំ ដែលដាំតិច ឬច្រើន នៃគ្រួសារនីមួយៗប៉ុណ្ណោះ។

ស្រ្តីដែលតែងលក់ប៉ិកួៈមិនតិចជាង១០ ឆ្នាំរូបនេះបានប្រាប់ថា សម្រាប់ការលក់ប៉ិកួៈអាចទទួលបានប្រាក់កម្រៃចាប់ពី២ ០០០ទៅជាង៣ ០០០ដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំ ដែលថវិការនេះបានជួយជីវភាពឱ្យបានល្អប្រសើរសម្រាប់គ្រួសារផងដែរ។

កញ្ញា មាន ស្រីនាង ដែលកំពុងឈរលក់ប៉ិកួៈ ដូចគ្នានេះបានប្រាប់ថា បើគិតពីការលក់ប៉ិកួៈនេះមានរយៈពេល១៧ឆ្នាំមកហើយ។ប៉ិកួៈទាំងនេះបានហុចផលក្នុងមួយឆ្នាំចាប់ពី១០តោន រហូតដល់ជិត២០តោន ហើយបើគិតថវិកាវិញក្នុងមួយឆ្នាំ រកបានមិនតិចជាង៥ ០០០ ទៅ៦ ០០០ដុល្លារទេ។

ជាកូនអ្នកស្រុកភ្នំប្រសិទ្ធ កញ្ញា មាន ស្រីនាង បានប្រាប់ឱ្យដឹងដែរថា ការលក់ប៉ិកួៈ គឺជាមុខរបរមួយសំខាន់ផងដែររបស់អ្នកស្រុកនេះ ហើយការរកចំណូលពីដំណាំប៉ិកួៈ ក៏ជាផ្នែកមួយយ៉ាងសំខាន់របស់ពួកគាត់ក្រៅអំពីមុខរបរផ្សេងៗទៀត។ សម្រាប់ចំណូលពីការដាំ និងលក់ប៉ិកួៈនេះខុសៗគ្នាអាស្រ័យទៅអ្នកដាំតិច ឬច្រើនប៉ុណ្ណោះ។

គួរបញ្ជាក់ថា​ បើតាម​ក្នុង​វចនានុក្រម​ខ្មែរ​សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត ខ្មែរ​យើង​ហៅ «​ប៉ិកួៈ​» នេះ​ថា «​ដំឡូង​រលួស​»​។ ​

«​ប៉ិកួៈ​» ជា​ដំឡូង​មួយ​ប្រភេទ​ ដែល​ពលរដ្ឋខ្មែរបានដាំ និងលក់តាំងតែពីបុរាណកាល រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។ វា​ជាដើម​វល្លិ ស្លឹក​ស្រដៀង​នឹង​ស្លឹក​រលួស​, ក្នុង​មួយ​ដើម​មាន​មើម​តែមួយ រាងច្រឡោ សា​ច់ស មាន​ទឹកដម​រលម សំបក​ស្វិត​  គេ​អាច​បរិភោគ​ឆៅ​បាន ហើយ​មាន​រសជាតិ​ផ្អែម​ស្រាល​ត្រជាក់​។

កសិករ​ខ្មែរ​ច្រើន​ដាំ​ដំណាំ​ដំឡូង​រលួស ឬ​ «​ប៉ិកួៈ​» នេះ នៅលើ​ដីល្បាយខ្សាច់ ដែល​មិនមាន​ដក់​ទឹក ព្រោះ​វា​អាច​ទទួលផល​បាន​ច្រើនជាង​ប្រភេទ​ដី​ផ្សេងៗ​។ នៅ​កម្ពុ​ជាមាន​ដាំដំឡូង​នេះ ជា​ប្រភេទ​ពូជ​ធ្ងន់ មើម​របស់​វា​ធំៗ​, គេ​ច្រើន​យកទៅ​ធ្វើ​ម្ហូប និង​ពូជ​ស្រាល មើម​របស់​វា​តូច​ល្មម​, គេ​ច្រើន​យកទៅ​បរិភោគ​ជាមួយនឹង​ប្រភេទ​ម្ជូរ​ផ្សេងទៀត​៕


IMG_5222
សិប្បកម្មកែច្នៃត្រីនៅខេត្តសៀមរាប ប្រែក្លាយពីលក្ខណៈគ្រួសារទៅជាសិប្បកម្មមានគុណភាពក្នុងការនាំត្រីចេញទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេស

ដោយ ជិន ម៉ាដេប៉ូ តាមរយៈការកែច្នៃត្រីតាមលក្ខណៈគ្រួសារដែលប្រកបដោយគុណភាព​ ពិសេសមានរសជាតិឆ្ងាញ់ពិសា ថែមទៀតនោះ បានកំពុងជួយឱ្យ សិប្បកម្មកែច្នៃត្រី យន់ ស៊ីនួន ដែលមានទីតាំងនៅសង្កាត់ជ្រាវ ក្រុង សៀមរាប អាចរកទីផ្សារកាន់តែទូលំទូលាយ ដោយប្រែក្លាយជាសិប្បកម្មតូចតាចមួយ ពង្រីកខ្លួននាំចេញលក់ទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេស។ ផ្តើមចេញពីអាជីវកម្មលក្ខណៈគ្រួសារតូចមួយ ហើយបានពង្រីកខ្លួនមកដល់ពេលនេះ ដោយសារតែ ការអនុវត្តអនាម័យល្អ និង ប្រភពត្រី ដែលមាននិរន្តរភាព។ គិតមកដល់ពេលនេះសិប្បកម្ម យន់ ស៊ីនួន បានកែច្នៃជលផលនេសាទសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់លើទីផ្សារក្នុងស្រុកក្នុងនេះដូចជា ផ្សារធម្មជាតិក្នុងខេត្តសៀម រាប និងភ្នំពេញ រួមទាំងអ្នកចែកចាយបន្តក្រៅប្រទេស តាមរយៈប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ដែល រស់នៅអូស្ត្រាលី អាមេរិក ជប៉ុន កូរ៉េជាដើម។ លោកស្រី យន់ ស៊ីនួន ជាម្ចាស់សិប្បកម្ម យន់ ស៊ីនួន បានប្រាប់ឱ្យដឹងថា ​​សិប្បកម្មមួយនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ២០០២ ដោយផ្តោត និង មានការតាំងចិត្តខ្ពស់ក្នុងការថែរក្សាមុខម្ហូបខ្មែរប្រពៃណី ដែលជាកេរ្តិ៍ មរតកដូនតា ដូចជាត្រីងៀត ប្រហុក និងផ្អក ជាមួយសុវត្ថិភាពនិង […]

Zespri-Kiwifruit-1024x576
ការនាំចេញផលិតផលសាកវប្បកម្មនូវែលសេឡង់ នឹងឈានដល់ទឹកប្រាក់៥,៥ពាន់លានដុល្លារ

វែលីងតោន៖ យោងតាមរបាយការណ៍បឋមស្តីពីស្ថានភាព និងទស្សនវិស័យឧស្សាហកម្ម របស់ក្រសួងឧស្សាហកម្ម បានឱ្យដឹងថា ប្រាក់ចំណូលបានមកពីការនាំចេញផលិតផលសាកវប្បកម្មរបស់ប្រទេសនូវែលសេឡង់ នឹងកើនឡើងនៅក្នុងឆ្នាំ២០២៥នេះ និងបន្តកើនឡើងរហូតដល់ពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០២៦។ ការព្យាករណ៍នេះបង្ហាញថា ប្រាក់ចំណូលបានមកពីការនាំចេញផលិតផលសាកវប្បកម្មនឹងកើនឡើង៥ ភាគរយ ក្នុងទំហំទឹកប្រាក់ប្រហែល៥ ៥០០លានដុល្លារ។ ផ្លែគីវីនៅតែជាផលិតផលធំបំផុតនៅក្នុងវិស័យសាកវប្បកម្ម ដោយផ្តល់ប្រាក់ចំណូលប្រហែល២,៦ ពាន់លានដុល្លារ។ ការព្យាករណ៍នេះឆ្លុះបញ្ចាំងពីរដូវវប្រមូលផលិតកម្មដ៏ល្អ ដែលនឹងទិន្នផលខ្ពស់ និងមានតម្លៃល្អនៅលើទីផ្សារ។ ចំណែកការនាំចេញផ្លែប៉ោម ក៏ត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងមានដំណើរការល្អផងដែរ ដោយសារអាកាសធាតុអំណោយផលល្អ នៅឆ្នាំ២០២៥ ផ្តល់ទិន្នផលខ្ពស់ និងមានគុណភាពល្អ។ ជាលទ្ធផល ការនាំចេញផ្លែប៉ោមត្រូវបានគេព្យាករថា នឹងទទួលបានប្រាក់ចំណូលដល់ប្រហែល៦០០លានដុល្លារ។ រីឯការនាំចេញផ្លែឈើរី ត្រូវបានគេព្យាករណ៍ថា នឹងរកប្រាក់ចំណូលបានប្រហែល៧៨លានដុល្លារ។ នាយកប្រតិបត្តិផ្នែកសាកវប្បកម្មនូវែលសេឡង់ បានមានប្រសាសន៍ថា ទស្សនវិស័យនាំចេញនឹងត្រូវបានកត់សម្គាល់ដោយអ្នកដាំដុះ និងសហគមន៍ក្នុងតំបន់។ លោកស្រីបានមានប្រសាសន៍ថា «ខណៈពេលទស្សនវិស័យនាំចេញមានសន្ទុះល្អ ប្រាក់ចំណូលបានមកពីនាំចេញក៏ច្រើនដែរ។ ប៉ុន្តែ អ្នកដាំដុះនៅតែបន្តប្រឈមមុខនឹងសម្ពាធថ្លៃដើមខ្ពស់ ដែលអាចបង្កផលប៉ះពាល់ដល់ប្រាក់ចំណូល»។ លោកស្រីបានបន្ថែមថា «ដើម្បីឱ្យវិស័យនេះរីកចម្រើន និងវិនិយោគដោយមានទំនុកចិត្ត អាជីវកម្មសាកវប្បកម្មត្រូវមានប្រាក់ចំណេញ។ ការធានាថា អ្នកដាំដុះអាចទទួលបានតម្លៃបន្ថែមពីភាពរឹងមាំ និងនិរន្តរភាពរយៈពេលវែងរបស់ឧស្សាហកម្ម»។ លោកស្រីក៏បាននិយាយផងដែរថា ទស្សនវិស័យនេះបង្ហាញពីប្រសិទ្ធភាពនៃគោលនយោបាយ ដែលអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកដាំដំណាំហូបផ្លែ និងបន្លែ អាចគ្រប់គ្រងសម្ពាធថ្លៃដើម និងហានិភ័យ។ […]

photo_2025-12-27_20-36-48 (3)
មន្រ្តីជាន់ខ្ពស់ក្រសួងកសិកម្មបញ្ជាក់ថា ផលត្រីឆ្នាំនេះមានកំណើនក្នុងរង្វង់១០ភាគរយ បើប្រៀបធៀបឆ្នាំ២០២៤

កណ្តាល៖ មន្រ្តីជាន់ខ្ពស់ក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ  កាលពីថ្ងៃទី២៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២៥នេះ បានថ្លែងបញ្ជាក់ថា ទិន្នផលត្រីទឹកសាបនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ប្រមូលបានក្នុងរដូវនេសាទឆ្នាំនេះ មានកំណើនក្នុងរង្វង់១០ភាគរយ បើប្រៀបធៀបឆ្នាំ២០២៤ ។ ឯកឧត្តមរដ្ឋលេខាធិការ ហាស់ សារ៉េត តំណាងដ៏ខ្ពស់ខ្ពស់របស់ឯកឧត្តមរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ​ បាន​អមដំណើរដោយឯកឧត្តម គួច ចំរើន អភិបាលខេត្តកណ្តាល អង្គការស្បៀងអាហារ និងកសិកម្ម (FAO) តំណាងមន្ត្រីជលផល និងក្រុមការងារក្រសួងកសិកម្ម ដើម្បីចុះសង្កេតការប្រមូលផលត្រី នៅដាយត្រីលេខ១៥ ស្ថិតឃុំកោះចិន ស្រុកពញាឮ ខេត្តកណ្តាល។ ឯកឧត្តមរដ្ឋលេខាធិការ បានថ្លែងថា ផលត្រីកើននេះ​ដោយសារការអនុវត្តបានល្អលើការងារសំខាន់ៗ ជាអាទិ៍៖ក្រោមការដឹកនាំរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលក្នុងអាណត្តិទី៧ ដែលមានក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ជាសេនាធិការ តាមរយៈយន្តការអន្តរក្រសួង និងមានការចូលរួមពីអាជ្ញាធរដែនដីគ្រប់លំដាប់ថ្នាក់ ពិសេសនៅតាមបណ្តាខេត្តនៃបឹងទន្លេសាប ក្រុមការងារគ្រប់គ្រងបានល្អធនធានធម្មជាតិ បឹងទន្លេសាប ទប់ស្កាត់ការទន្ទ្រានដី និងព្រៃលិចទឹក ដែលជាជម្រកត្រីចម្រុះពងកូន។ ជាមួយគ្នានេះ ប្រជាពលរដ្ឋទូទៅ ជាពិសេសប្រជានេសាទ និងសហគមន៍មានការយល់ដឹងខ្ពស់ចូលរួមចំណែកក្នុងការគ្រប់គ្រងអភិរក្សធនធានជលផលបានល្អប្រសើរ ក្នុងឆ្នាំនេះក្រោយពីប្រជានេសាទ ធ្វើការនេសាទតាមបឹង […]

F-Alpukat-3-1200x800-1
ផ្លែប័រនៅរដ្ឋសាបាប្រទេសម៉ាឡេស៊ី កំពុងមានតម្រូវការទីផ្សារ

រដ្ឋសាបា​ ភាគខាងកើតប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ត្រូវបានគេស្គាល់យ៉ាងច្បាស់ដោយសារផលិតផលផ្លែឈើតំបន់ត្រូពិចចម្រុះប្រភេទ ដែលភាគច្រើនដាំដុះនៅលើកោះ បូណេអូ (Borneo)។ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន មានផ្លែឈើមួយប្រភរទទៀត កំពុងធ្វើឱ្យអ្នកបរិភោគចាប់អារម្មណ៍ គឺផ្លែប័រ។ កសិករក្នុងស្រុកមានក្តីសង្ឃឹមថា ផ្លែឈើដែលមានរសជាតិ និងសម្បូរសារធាតុចិញ្ចឹមនេះ អាចក្លាយជាទំនិញសម្រាប់នាំចេញដ៏សំខាន់មួយទៀតរបស់រដ្ឋសាបា។ នៅតាមផ្សារក្នុងស្រុកមានដាក់តាំងលក់យ៉ាងរស់រវើកអំពីភាពសម្បូរបែបនៃផ្លែប័រនេះ។ ផ្លែឈើឃើមានតាមគ្រប់ភូមិ និងតែងតែមានមនុស្សច្រើនកុះករនៅក្ននុងផ្សារទាំងនេះ ដែលពោរពេញទៅដោយផ្លែទុរេន ចេក និងផ្លែឈើក្នុងស្រុកដទៃទៀត។ ផ្លែទៀបបារាំង ដែលមានទម្ងន់លើសពី២,៥គីឡូក្រាម អាចមានតម្លៃ២,៤០ដុល្លារ។ ដោយទទួលស្គាល់សក្តានុពលកសិកម្មរបស់តំបន់នេះ រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌូណេស៊ី បានកំពុងអភិវឌ្ឍកសិដ្ឋានទ្រង់ទ្រាយធំ សម្រាប់ផលិតផ្លែឈើ ដែលមានតម្លៃខ្ពស់ផងដែរ។ ផ្លែប័រ​​ដែល​លេចធ្លោ​ជាងគេ ដែល​កំពុង​រីក​ដុះដាល​នៅតាមតំបន់​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​ភាគ​ខាងកើត​នៃ​រដ្ឋសាបាស។ ផ្លែប័រមកពីកោះបូណេអូ លេចធ្លោដោយសារទំហំ និងរសជាតិរបស់វា។ ផ្លែប័រនីមួយៗអាចមានទម្ងន់រហូតដល់កន្លះគីឡូក្រាម គឺធំជាងផ្លែប័រ ដែលតែងតែនាំចូលពីប្រទេសអូស្ត្រាលី ឬពីទ្វីបអាហ្វ្រិក ហើយត្រូវបានគេឱ្យតម្លៃចំពោះរសជាតិក្រែម និងរសជាតិប័រ។ កសិករម្នាក់ បានដាំដើមប័រប្រហែល៥០០ដើម នៅក្នុងចម្ការរបស់ខ្លួន ដោយប្រមូលផលផ្លែប័របានប្រហែល២០តោនជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ដើម្បីទទួលបានផ្លែប័រ តាំងពីផ្ការហូតដល់ផ្លែទុំ ត្រូវចំណាយពេលប្រមាណប្រាំមួយខែ ហើយមុនចូលរដូវផ្កា កសិករត្រូវតាក់តែងមែក ដាក់ជី និងគ្រប់គ្រងសត្វល្អិត ដើម្បីទទួលបានទិន្នផលផ្លែប័រល្អ។ ចំណែកផ្លែប័រនីមួយៗត្រូវបានប្រមូលផលដោយដៃ និងប្រុងប្រយ័ត្នបំផុត ដើម្បីការពារកុំឱ្យជាំ មុនហ្វឹងវាយតម្លៃអំពីទំហំ និងគុណភាពរបស់ផ្លែ។ […]

កាលវិភាគផ្សព្វផ្សាយ