ក្រុងដាកា៖ ការនាំចេញត្រីរបស់ប្រទេសបង់ក្លាដែស ទៅកាន់ប្រទេសឥណ្ឌា បានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងព្រោះមានតម្រូវការកាន់តែខ្ពស់ ដោយអាចរកប្រាក់ចំណូលពីការនាំចេញកើនឡើងរហូតដល់១២,៨៨លានដុល្លារ ខណៈការនាំចូលត្រីពីប្រទេសឥណ្ឌាបានធ្លាក់ចុះចំនួន៩,៦៨លានដុល្លារ រវាងឆ្នាំឆ្នាំ២០២៤-២០២៥។
យោងតាមទិន្នន័យផ្លូវការណ៍ បានឱ្យដឹងថា ប្រទេសបង់ក្លាដែស បាននាំចេញត្រីចំនួន១៣,៧៤លានគីឡូក្រាម ទៅកាន់ប្រទេសឥណ្ឌារវាងឆ្នាំ២០២៤-២០២៥ ដែលមានតម្លៃជាទឹកប្រាក់ចំនួន៣៨,៣៥លានដុល្លារ គឺប្រហែល៨៨ភាគរយ ជាប្រភេទត្រីត្រឱន ខណៈប្រភេទត្រីចង្វាមានបរិមាណប្រហែលបួនភាគរយប៉ុណ្ណោះ។
ផ្ទុយទៅវិញ ការនាំចូលប្រភេទត្រីគល់រាំង និងប្រភេទត្រីសមុទ្រពីប្រទេសឥណ្ឌា បានធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង។ ក្រុមមន្ត្រីជលផលសន្មត់ថា ការកើនឡើងនៃការនាំចេញរបស់ប្រទេសបង់ក្លាដែស ដោយសារតម្រូវការកំពុងតែកើនឡើងសម្រាប់បុណ្យសាសនានៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ជាពិសេសប្រភេទត្រីត្រឱនតែម្តង។
រវាងឆ្នាំ២០២៣-២០២៤ ប្រទេសបង់ក្លាដែស បាននាំចេញត្រីទៅកាន់ប្រទេសឥណ្ឌា ក្នុងបរិមាណចំនួន៨,២៩លានគីឡូក្រាម ដោយគិតជាទឹកប្រាក់មានចំនួន២៥,៤៦លានដុល្លារ ហើយភាគច្រើន គឺជាប្រភេទត្រីត្រឱន។
ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ ការនាំចូលត្រីពីប្រទេសឥណ្ឌា បានធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង ដែលក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០២៤-២០២៥ បង់ក្លាដែសបាននាំចូលត្រីចំនួន១៧,១១លានគីឡូក្រាម គិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន៧,៦៦លានដុល្លារ បើធៀបនឹងឆ្នាំ២០២៣-២០២៤ មានបរិមាណ៣៥,៤០លានគីឡូក្រាម គិតជាទឹកប្រាក់ចំនួន១៧,៣៤លានដុល្លារ។
ទោះបីការនាំចេញត្រីទៅកាន់ប្រទេសឥណ្ឌាមានការកើនឡើង និងមានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់ក៏ដោយ ម្ចាស់កសិដ្ឋានចិញ្ចឹមត្រីមួយចំនួននៅក្នុងប្រទេសបង់ក្លាដែស បាននិយាយត្អូញត្អែរអំពីការកើនថ្លៃដើមផលិត ដែលធ្វើឱ្យកសិករពិបាករកប្រាក់ចំណេញ។
ម្ចាស់កសិដ្ឋានរូបនេះ បាននិយាយថា «តម្លៃផលិតកម្មបានកើនឡើងខ្លាំងដោយសារតម្លៃចំណី ថាមពលអគ្គិសនី និងកម្លាំងពលកម្មកាន់តែខ្ពស់»។
យោងតាមមន្ត្រីជលផល និងកសិករក្នុងប្រភេទបង់ក្លាដែស បានឱ្យដឹងថា ផលិតកម្មចិញ្ចឹមត្រីត្រឱន នៅក្នុងប្រទេសបង់ក្លាដែស មានការរីកចម្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់ ដោយសារទីផ្សារឥណ្ឌាមានតម្រូវការកាន់តែច្រើនឡើង។ ដូច្នេះ ជាលទ្ធផល កសិករបង់ក្លាដែស ជាច្រើនបានផ្លាស់ប្តូរពីការចិញ្ចឹមប្រភេទត្រីចង្វា ត្រីទីឡាព្យ៉ា ដោយងាកមកចិញ្ចឹមប្រភេទត្រីត្រឱនកាន់តែច្រើនឡើងៗ។
ម្ចាស់កសិដ្ឋានម្នាក់ បាននិយាយថា ប្រភេទត្រីត្រឱន នៅតែជាផលិតផលនាំចេញច្រើនជាងគេបំផុត។ តម្រូវការខ្ពស់បំផុតក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា គឺសម្រាប់ប្រភេទត្រីត្រឱន១៥ ទៅ១៦ក្បាល មានទម្ងន់មួយគីឡូក្រាម។
ចំណែកមន្ត្រីជលផលបង់ក្លាដែស បានបាននិយាយថា ដោយសារតែមានតម្រូវការច្រើននៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ទើបផលិតកម្មចិញ្ចឹមត្រីត្រឱន មានការរីកចម្រើនលឿន ជាពិសេសនៅតាមតំបន់ខ្លះ នៅសល់ត្រីយ៉ាងច្រើន។ បន្ទាប់ពីបំពេញតម្រូវការក្នុងស្រុកហើយ ត្រីនៅសល់ត្រូវបាននាំចេញទៅក្រៅប្រទេស ដើម្បីបង្កើនប្រាក់ចំណូល និងជួយកាន់បន្ធូរបន្ថយការនាំចូលពីប្រទេសជិតខាងផងដែរ៕