ដំណាំបន្លែផ្លែឈើរបស់ជនជាតិដើមភាគតិចពូនងខេត្តមណ្ឌលគិរី វាយលុកលើទីផ្សារកាន់តែច្រើន និងរស់ជាតិក៏គួរជាទីទទួលស្គាល់

 

ជនជាតិដើមភាគតិចពូនង(ព្នង)រស់នៅ ខេត្ត មណ្ឌលគិរី ដើមឡើយធ្លាប់តែពឹងអាស្រ័យនឹងធនធានធម្មជាតិក្នុងការធ្វើកសិកម្មដាំដុះស្រូវ និងបរបាញ់សត្វជាដើម។បច្ចុប្បន្នពួកគេបាន ងាកមករស់នៅបែបតាមគន្លងជីវិតថ្មីដូចជាការធ្វើដំណាំកសិកម្ម ចិញ្ចឹមសត្វ និងការប្រកបរបរផ្សេងៗទៀតក្នុងនេះ រួមទាំងការងារជាមន្រ្តីរាជការ ក្រុមហ៊ុនឯកជនផងដែរ។

ក្នុងការលើកស្ទួយជីវភាពរស់នៅក្រសួងកសិកម្ម និងក៏ដូចជាអង្គការមួយចំនួនបានកំពុងបង្ហាត់បង្ហាញពីបច្ចេកទេសក្នុងការដាំដំណាំផ្សេងៗដល់ជនជាតិដើមភាគតិចទាំងនេះសម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងគ្រួសារ និងក៏ដូចជាលក់លើទីផ្សារ។ដំណាំកសិកម្មដែលដាំដុះដោយបងប្អូនជនជាតិពូនងត្រូវបានទទួលស្គាល់ទាំងរស់ជាតិ និងពិសេសបានផ្តោតសំខាន់ទៅលើគ្មានសារជាតិគីមីដែលជាតម្រូវការបំផុតរបស់ទីផ្សារក្នុងប្រទេស និងក្រៅប្រទេស។

 

លោក យ៉ាប ផល្លី ប្រធានក្រុមដាំបន្លែនៅភូមិពូត្រុំ ក្រុម៣ សង្កាត់រមនា ក្រុងសែនមនោរម្យ ខេត្តមណ្ឌលគិរី បានឱ្យដឹងថា នៅសហគមន៍របស់លោកបានទទួលគម្រោងការដាំបន្លែពីអង្គការសមាគមអភិរក្សសត្វព្រៃ (WCS)រយៈពេល៣ឆ្នាំមកនេះឃើញថាទទួលនូវផលប្រយោជន៍ច្រើនក្នុងនេះរាប់ទាំងបច្ចេកទេសការដាំដុះ  និងទីផ្សារលក់មានភាពងាយស្រួល ដោយទទួលផលកម្រៃឆ្លើយតបប្រើសើរជាងមុនឆ្ងាយណាស់។

លោកថា”កាលពីមុននេះការដាំបន្លែនៅតាមភូមិមិនដឹងទៅលក់នៅទីណាទេ តែបច្ចុប្បន្នត្រូវបានអង្គការសមាគមអភិរក្សសត្វព្រៃរកទីផ្សារឱ្យ ធ្វើឱ្យងាយស្រួលលក់បានទទួលផលកម្រៃខ្ពស់ ។ដំណាំភាគច្រើនដាំមកត្រូវបានគេទទួលទិញអស់ៗដោយពួកខ្ញុំមានថវិការសម្រាប់គ្រួសារ”។

លោក យ៉ាប ផល្លី ប្រាប់បន្ថែមថា៖ក្នុងចំណោមប្រជាសហគមន៍ ដាំដំណាំផ្សេងៗដូចជាដូចជាស្ពៃក្តោប ល្ហុង ខាត់ណា ត្រសក់ដែលបានដាំក្នុងរោងសំណាញ់ ក្នុងផ្ទៃដី៥០០ម៉ែត្រការ៉េរយៈពេល៣ខែអាចរកចំណួល៣៥០ទៅ៥០០ដុល្លារ ។ក្រៅពីនេះក៏មានការដាំបន្លែផ្គួបផ្សំផ្សេងៗទៀតដូចជាម្ទេស ស្លឹកងប់ ក៏អាចរកចំណូលបានក្នុងមួយសប្តាហ៍ចាប់ពី៥ទៅ៦ម៉ឺនរៀលផងដែរ។

លោកប្រាប់ដែរថា ក្នុងចំណោមដំណាំទាំងនេះដូចជា ស្ពៃក្តោប និង ដំណាំផ្សេងៗទៀតយ៉ាងហោចណាស់ជាង១០មុខរបស់ជនជាតិដើមពូនងនៅតំបន់នេះសុទ្ធតែបានទទួលស្គាល់ថាមានរស់ជាតិឆ្ងាញ់ និងពេញនិយមរបស់អ្នកបរិភោគ។

លោក ខៀវ សំណាង ប្រធានទទួលបន្ទុកផ្នែកអនុវត្តជីវភាពប្រជាសហគមន៍ របស់អង្គការសមាគមន៍អភិរក្សសត្វព្រៃ (WCS)នៃគម្រោងរេដបូកបានឱ្យដឹងថា៖ ក្នុងចំណោម២០ភូមិនៅសហគមន៍តំបន់ដែនជម្រកសត្វកែវសីមាខេត្តមណ្ឌលគិរីនេះក្នុងនេះមានដូចជាក្រុមដាំដំណាំ ក្រុមចិញ្ចឹមសត្វ ក្រុមត្បាញក្រម៉ា និងក្រុមសន្សំប្រាក់សម្រាប់ជួយដល់ពលរដ្ឋបង្កើតមុខរបរ។ក្នុងចំណោមប្រជាសហគមន៍ទាំងនេះមួយចំនួនដាំដំណាំ និងចិញ្ចឹមសត្វសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់អាហារតាមគ្រួសាររបស់គាត់ និងមួយចំនួនទៀតក៏បាននាំលក់លើទីផ្សារ។

លោកបាននិយាយថា”តាមរយៈការជួយបង្កើតមុខរបរដល់ប្រជាសហគមន៍ជនជាតិភាគតិចពូនងនេះទោះពុំបានជួយដល់ជីវភាពឱ្យធូរធាបានលឿនក្តីតែវាក៏ជាផ្នែកមួយសំខាន់សម្រាប់ពួកគាត់កសាងគ្រួសារមួយដំណាក់ៗឱ្យល្អប្រសើរ។ក្នុងនេះដូចជាជួយកាត់បន្ថយមិនឱ្យគាត់ទិញបន្លែបង្កាពីខាងក្រៅ មិនទិញសាច់ដូចជាត្រី មាន់ទាជាដើម។ទាំងអស់នេះក្រៅពីជួយដល់គ្រួសារហើយ នៅជួយឱ្យសុខភាពល្អតាមរយៈការដាំបន្លែ និងចិញ្ចឹមសត្វបែបធម្មជាតិថែមទៀត”។

គួរបញ្ជាក់ថា បើតាមអង្គការ WCSបានឱ្យដឹងថា គម្រោងរេដបូកបានជួយរៀបចំបង្កើតក្រុមកសិករសហគមន៍ដែលរួមមាន៖ កសិករដាំបន្លែ៤៣គ្រួសារ កសិករ ចិញ្ចឹមមាន់១០៨គ្រួសារ កសិករចិញ្ចឹមត្រី២៩គ្រួសារ និងកសិករចិញ្ចឹមជ្រូក១៨គ្រួសារ។ ប្រាក់ចំណូលបូកសរុប ទាំងអស់របស់កសិករទាំងនេះពីសកម្មភាពដាំបន្លែនិងចិញ្ចឹមសត្វ ប្រមាណ១៤ ២៤៦ដុល្លាអាមេរិក គិតត្រឹមខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៤៕

 

 


images
ឥណ្ឌូណេស៊ី គ្រោងចុះកិច្ចព្រមព្រៀងទិញស្រូវសាលីពីអាម៉េរិកក្នុងទឹកប្រាក់១,២ពាន់ដុល្លារ ដើម្បីបន្ធូរបន្ថយអត្រាឡើងពន្ធ

ហ្សាការតា៖ សមាគមរោងម៉ាស៊ីនកិនម្សៅរបស់ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី នឹងចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងមួយ ដើម្បីនាំចូលស្រូវសាលីរបស់អាម៉េរិក យ៉ាងហោចណាស់មួយលានតោនក្នុងមួយឆ្នាំ សម្រាប់រយៈពេលប្រាំឆ្នាំខាងមុខ ក្នុងតម្លៃជាទឹកប្រាក់ចំនួន១,២ពាន់លានដុល្លារ ដើម្បីចៀសវាងការយកពន្ធដ៏អាក្រក់បំផុតរបស់ប្រធានាធិបតីអាម៉េរិក លោក​ ដូណាល់ ត្រាំ (Donald Trump)។ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចឥណ្ឌូណេស៊ី លោក អៀឡាងហ្គា ហាតាតូ​ (Airlangga Hartarto) បានប្រាប់ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មានបារាំង អាអេហ្វប៉េ (AFP) កាលពីសប្តាហ៍មុនថា រដ្ឋាភិបាលទីក្រុងហ្សាការតានឹងបង្កើនការនាំចូលកសិផលពីសហរដ្ឋអាម៉េរិក ដើម្បីជៀសវាងការយកពន្ធកាន់តែតឹងរ៉ឹង និងកាន់តែច្រើន ដែលរដ្ឋាភិបាលក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន បាននិយាយថា នឹងចូលជាធរមាននៅថ្ងៃទី០១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៥នេះ ប្រសិនបើមិនមានកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីណាមួយ។ ចំណែកប្រធានសមាគមរោងម៉ាស៊ីនកិនម្សៅឥណ្ឌូណេស៊ី បាននិយាយកាលពីថ្ងៃទី៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥ ដូច្នេះថា «យើងមានកិច្ចព្រមព្រៀងរួចហើយរវាងទិញស្រូវសាលីចំនួនមួយលានតោន នៅឆ្នាំ២០២៦ ដល់ឆ្នាំ២០២៣០»។ លោក​បាននិយាយ​បន្តទៀត​ថា កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ដែល​មាន​តម្លៃជាទឹកប្រាកើ​ប្រមាណ ២៥០លាន​ដុល្លារ​ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំ ​នឹង​ត្រូវ​ចុះ​ហត្ថលេខា​នៅ​ទីក្រុង​ហ្សាការតា នៅ​ថ្ងៃទី០៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥​។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា «នៅក្នុងបរិបទនៃការចរចារលើអត្រាពន្ធលើប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី យើងជាអាជីវកម្មឯកជនរួមគ្នាជាមួយអាជីវកម្មឯកជនរបស់អាម៉េរិក បានយល់ព្រមចុះកិច្ចព្រមព្រៀងមួយជាមួយគ្នា»។ លោក ដូណាល់ ត្រាំ បាននិយាយកាលពីថ្ងៃទី៦ […]

b1f6b8fd34e2d0ca4ccb420e6bc26373
ជប៉ុនយករោងបោះពុម្ពកាសែតដ៏ល្បី ធ្វើជារោងបណ្ដុះផ្សិតវិញម្តង ព្រោះលែងមានកាសែតបោះពុម្ពទៀតហើយ

តូក្យូ៖ ដោយសារការបោះពុម្ពផ្សាយរបស់កាសែតបាននឹងកំពុងធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង ហើយប្តូរទៅរកប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយបែបឌីជីថលវិញ ធ្វើឱ្យរោងបោះពុម្ព តូនីជី (Tonichi Printing Co.) ដែលជាក្រុមហ៊ុនបោះពុម្ពកាសែតដ៏ធំមួយនៅទីក្រុងតូក្យូ ចាប់ផ្តើមប្តូរអាជីវកម្មថ្មី គឺបណ្តុះផ្សិតត្រចៀកកណ្តុរវិញម្តង។ យោងតាមគេហទំព័រដំណឹងកសិកម្មជប៉ុន (The Japan Agri News) បានចេញផ្សាយថា ក្រុមហ៊ុនបោះពុម្ពកាសែត បានចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មដាំផ្សិតក្នុងអាគាររោងបោះពុម្ពរបស់កាសែត ម៉ៃនីជី (Mainichi Newspaper) ដែលជាសាខារបស់ក្រុមហ៊ុនបោះពុម្ព តូនីជី មានទីតាំងស្ថិតនៅក្រុងកាវ៉ាហ្គូជី ( Kawaguchi) ខេត្តសៃតាម៉ា (Saitama) ដែលដំណើរការរោងចក្របោះពុម្ពកាសែតដ៏ធំរបស់ប្រទេសជប៉ុន។ ក្រុមហ៊ុនសង្ឃឹមថា អាជីវកម្មបង្កើតថ្មីនេះអាចជួយរកប្រាក់ចំណូលសម្រាប់ទ្រទ្រង់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃដល់បុគ្គលិករបស់ខ្លួន ដោយកែច្នៃកន្លែងទំនេរ ​​​ដូចជាបន្ទប់​សម្រាប់​​បោះពុម្ព​កាសែត ​ត្រូវកែ​ទៅ​ជា​កន្លែង​បណ្តុះ​ផ្សិត​ត្រចៀកកណ្ដុរ​ ​ដែល​មាន​ទំហំ​ប្រហែល៨១ម៉ែត្រការ៉េ។ ក្រុមហ៊ុនបានទទួលយកប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងបរិស្ថានរួមបញ្ចូលគ្នាបន្ទាប់ពីការដាំដុះសាកល្បងលើកដំបូង។ ការងារបេះផ្សិតត្រូវធ្វើ​ពេញ​២៤ម៉ោង​ ដោយមាន​បុគ្គលិក​ខ្លះ​ធ្វើការ​វេន​យប់។ បុគ្គលិក​ក្រុមហ៊ុន​ម្នាក់ បាន​និយាយ​​ពន្យល់​ពី​សក្តានុពល​របស់​គម្រោងនេះថា​ «​ផ្សិត​ត្រចៀក​កណ្ដុរ ដែល​ដាំដុះ​ក្នុង​ស្រុក ​អាចផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការទីផ្សារនៅទូទាំងប្រទេសជប៉ុន បានត្រឹមតែ​ប្រហែល១០ភាគរយ​ប៉ុណ្ណោះ​»​។ បុគ្គលិករូបនេះ បាននិយាយទៀតថា រោងចក្របោះពុម្ព្កកាសែតរបស់ក្រុមហ៊ុន គឺស័ក្តិសមសម្រាប់ការដាំដុះផ្សិតត្រចៀកកណ្ដុរណាស់ ដោយមានការត្រួតពិនិត្យសីតុណ្ហភាព និងសំណើមយ៉ាងហ្មត់ចត់ នៅក្នុងរោងបណ្ដុះ ដើម្បីរក្សាគុណភាពដូចបោះពុម្ពកាសែតដែរ។ កម្មករភាគច្រើនធ្វើនៅក្នុងរោងពុម្ពកាសែតនេះ ធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ក្នុងការគ្រប់គ្រងគ្រឿងចក្រ […]

photo_2025-07-03_09-31-12
អតីតគ្រួសារកសិករចំណាក់ស្រុក​​​ នៅខេត្តបាត់ដំបង ជ្រើសរើសយកការដាំសាឡាត់ស្រួយ ធ្វើជាមុខរបរស្នូលសម្រាប់ទ្រទ្រង់គ្រួសារក្នុងភូមិកំណើត

បាត់ដំបង៖ អតីតកម្មករចំណាកស្រុកនៅក្នុងខេត្តបាត់ដំបង ដែលធ្លាប់ទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេសរយៈពេលជាង១០ឆ្នាំ ពេលនេះបាននិងកំពុងចាប់យកការដាំបន្លែសាឡាត់ស្រួយ ពូជបរទេសជាច្រើនប្រភេទ ក្នុងផ្ទះសំណាញ់ធ្វើជាមុខរបរស្នូលសម្រាប់ទ្រទ្រង់គ្រួសារ ខណៈកសិករជាច្រើនផ្សេងទៀតធ្វើការដាំប្រភេទបន្លែស្ពៃ។ កសិករ ទិត អឿន រស់នៅភូមិព្រែកឆ្តោ ឃុំពាមឯក ស្រុកឯកភ្នំ ខេត្តបាត់ដំបង​ ដែលបានសាងសង់ផ្ទះសំណាញ់ពីរខ្នង បានរៀបរាប់ថា ការដាំបន្លែសាឡាត់ស្រួយពូជបរទេសនេះ នៅឆ្នាំ២០២៣ ហើយការដាំដុះបន្លែបែបសរីរាង្គនេះ នៅក្នុងឆ្នាំទីមួយ និងឆ្នាំទី២ បានជួបការលំបាកច្រើន ដោយខែខ្លះដាំហើយលក់មិនអស់នៅសល់ចែកចាយឱ្យបងប្អូននៅក្នុងភូមិបរិភោគ។ ប៉ុន្តែក្រោយពេលបង្កើតឱ្យមានសហគមន៍ ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗ បានជួយបង្កើតឱ្យមានទីផ្សារក្នុងតំបន់ ជាហេតុធ្វើឱ្យពលរដ្ឋបានដឹងកាន់តែច្រើន នាពេលសព្វថ្ងៃនេះ សម្រាប់បន្លែសាឡាត់ស្រួយនេះ ព្រមទាំងមានការគាំទ្រច្រើន ដោយពេលខ្លះការផលិតមិនទាន់តម្រូវការជាក់ស្តែងទៀតផង។ តាមការរៀបរាប់របស់កសិកររូបនេះ​ បានឱ្យដឹងថា ផ្ទះសំណាញ់ទាំងពីរខ្នង ដែលបាននិងកំពុងដាំបន្លែសាឡាត់ស្រួយ តាំងពីឆ្នាំ២០២៣ រហូតដល់ឆ្នាំ២០២៥នេះ ទទួលបានពី៖ (១)គម្រោងអាហ្គ្រូ មានទំហំទទឹង១០ម៉ែត្រ និងបណ្តោយ១០ម៉ែត្រ និង(២) គម្រោងជំរុញទីផ្សារសម្រាប់កសិកម្មខ្នាតតូច អេម (AIMs) មានទំហំទទឹង១០ម៉ែត្រ និងបណ្តោយ១០ម៉ែត្រ។ នៅក្នុងពិធីព្រឹត្តិការណ៍ផ្លែបន្លៃឈើ ក្នុងខេត្តបាត់ដំបងរយៈមួយសប្តាហ៍ លោកបន្តថា  “បន្លែសាឡាត់ស្រួយ ដែលផលិតបានខ្ញុំប្រមូលផលលក់នៅថ្ងៃសៅរ៍ អាទិត្យ ក្នុងបរិមាណពី៣០ទៅ៤០គីឡូក្រាម ដោយក្នុងមួយគីឡូបានថ្លៃចន្លោះពី១៥ […]

Odessa_Wheat-1024x664
រុស្ស៊ីកាត់បន្ថយពន្ធនាំចេញស្រូវសាលីដល់កម្រិតសូន្យ ដើម្បីរក្សាតម្លៃលើទីផ្សារ​ និងបង្កើនការនាំចេញ

មូស្គូៈ ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មានរដ្ឋរបស់រុស្ស៊ី បានធ្វើសេចក្តីរាយការណ៍ កាលពីចុងសប្តាហ៍មុនថា ក្រសួងកសិកម្មរុស្ស៊ី បានកាត់បន្ថយអត្រាពន្ធនាំចេញស្រូវសាលីដល់សូន្យ ចាប់ពីដើមខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥នេះ ដើម្បីការពារទីផ្សារក្នុងស្រុកពីការឡើងថ្លៃ និងដើម្បីរារាំងការនាំចេញលើសចំនួនកំណត់។ កាត់បន្ថយអត្រាពន្ធនាំចេញដល់កម្រិតសូន្សនេះ ត្រូវបានគេគណនា មានភាពខុសគ្នា៧០ភាគរយចំពោះតម្លៃកំណត់ ដែលបានមកពីទិន្នន័យកិច្ចសន្យានាំចេញ និងគណនាលើមូលដ្ឋានប្រចាំសប្តាហ៍ ព្រមទាំងតម្លៃមូលដ្ឋានកំណត់ដោយក្រសួងកសិកម្ម។ យោងតាមតារាងតម្លៃ បានឱ្យដឹងថា តម្លៃកំណត់នាំចេញឱ្យនៅត្រឹម២២៨,៧ដុល្លារ ក្នុងស្រូវសាលីមួយតោន ដោយជាប់កាតព្វកិច្ចបង់ពន្ធ នៅត្រឹមកម្រិតសូន្យ ដែលកាលពីនៅក្នុងខែមករា ឆ្នាំ២០២៥នេះ ​កាតព្វកិច្ចជាប់ពន្ធនាំចេញបានឡើងដល់កម្រិតខ្ពស់បំផុត រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន គឺនៅ៥៩,៨៧ដុល្លារ ក្នុងមួយតោន។ កសិកររុស្ស៊ីបានអំពាវនាវម្ត្តងហើយម្តងទៀតទៅរដ្ឋាភិបាលឱ្យលុបចោល ឬកាត់បន្ថយកាតព្វកិច្ចពន្ធដោយនិយាយថា វាធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ប្រាក់ចំណេញនៃការធ្វើកសិកម្មស្រូវសាលី ហើយថាមានតែផ្នែកតូចមួយនៃមូលនិធិ ដែលប្រមូលបានតាមរយៈពន្ធត្រូវបានប្រគល់ទៅលើវិស័យនេះ។ ការសម្រេចចិត្តបែបនេះ ធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ស្រូវសាលីទាំងអស់ ដែលត្រូវបាននាំចេញពីប្រទេសរុស្ស៊ី កាលពីពេលថ្មីកន្លងមកនេះ  ដែលកាតព្វកិច្ចសូន្យនឹងត្រូវចូលជាធរមាននៅថ្ងៃទី៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥ ក្នុងគោលបំណងធ្វើឱ្យស្រូវសាលីរបស់រុស្ស៊ី កាន់តែមានការប្រកួតប្រជែងជាសកល និងបង្កើនបរិមាណនាំចេញឱ្យបានយ៉ាងច្រើនទៅកាន់ទីផ្សារក្រៅប្រទេស។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រព័ន្ធនោះនឹងលែងប្រើចាប់ពីថ្ងៃទី៩ ខែកក្កដា​ ដែលជាលទ្ធផល អ្នកនាំចេញនឹងលែងត្រូវបង់ពន្ធនេះទៀតហើយ។  អាស្រ័យហេតុនេះ វានឹងកាត់បន្ថយបន្ទុកហិរញ្ញវត្ថុ​ ហើយនឹងអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេផ្តល់ជូននូវតម្លៃទាបនៅក្នុងទីផ្សារអន្តរជាតិ។ ការដកកាតព្វកិច្ចនាំចេញស្រូវសាលី ឱ្យធ្លាក់មកដល់កម្រិតសូន្សនេះ ត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងមានផលវិជ្ជមានសម្រាប់បង្កើនការប្រកួតប្រជែងលើផ្សារស្រូវសាលីរបស់រុស្ស៊ី ខណ​ៈទីផ្សារស្រូវសាលីពិភពលោកកំពុងប្រឈមមុខនឹងការប្រកួតប្រជែងកាន់តែខ្លាំង។ […]

កាលវិភាគផ្សព្វផ្សាយ