ប្រទេសតង់ហ្សានី​ និងប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បួង ខឹងគ្នាមួយប្រ៉ាវករណីលក់ផ្លែចេក

ទីក្រុងខេប៖​ ប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បូង​ និងប្រទេសតង់ហ្សានី​​ កាលពីដើមសប្តាហ៍នេះ​ បានបញ្ឆេះជាកូនជម្លោះពាណិជ្ជកម្មតូច​មួយ មានរយៈពេលពីរបីថ្ងៃ​ដោយចោទប្រកាន់គ្នាទៅវិញទៅមក ជុំវិញការនាំផ្លែចេកចូលទៅក្នុងទីផ្សាររបស់ខ្លួន។

យោងតាមចេញផ្សាយរបស់គេហទំព័រកសិកម្មអាហ្វ្រិកខាងត្បួង​ បានដកស្រង់សម្តីលោក​ វ៉ានឌីឡេ ស៊ីឡូបូ (Wandile Sihlobo)​ សេដ្ឋវិទូកសិកម្មរបស់អាហ្វ្រិកខាងត្បូង​ ដែលបាននិយាយបដិសេទថា​​ រដ្ឋាភិបាលប្រទេសតង់ហ្សានី​ ក៏មិនដែលដាក់សំណើរសុំនាំផ្លែចេកចូលទីផ្សារអាហ្វ្រិកខាងត្បូង ឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់នោះទេ។​​​ ចំណែករដ្ឋាភិបាលប្រទេសអាហ្រ្វិកខាងត្បូងវិញ​ ក៏មិនដែលដាក់កម្រិតលើការនាំផ្លេចេកពីប្រទេសតង់ហ្សានីដែរ គឺផ្ទុយស្រឡះពីការលើកឡើងនៅក្នុង ជម្លោះពាណិជ្ជកម្មខ្លីមួយរវាងប្រទេសទាំងពីរ។

លោកបាននិយាយប្រកែកទៀតថា​​ រដ្ឋាភិបាលអាហ្រ្វិកខាងត្បូងមិនដែលដាក់កម្រិតលើការនាំចូលផ្លែចេកពីប្រទេសតង់ហ្សានី បើទោះបីជាមានការអះអាងនាពេលថ្មីៗនេះ ដោយរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្មតង់ហ្សានី លោក​​ ហ៊ូសេន​​ បាសេ (Hussein Bashe) ក៏ដោយ។

កាលពីថ្ងៃទី២៣​ ខែមេសា​ ឆ្នាំ២០២៥ លោក ហ៊ូសេន​​ បាសេ បានបញ្ឆេះជម្លោះពាណិជ្ជកម្មមួយចម្អិនកំពឹស​ជាមួយមន្ត្រីអាហ្វ្រិកខាងត្បូង ដែលលោកបានចោទប្រកាន់ថា អាហ្រ្វិកខាងត្បូង រួមគំនិតគ្នាជាមួយប្រទេសម៉ាឡាវី អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកហើយ​ ដើម្បីដាក់កម្រិតលើការនាំចូលផ្លែចេកពីប្រទេសតង់ហ្សានី ។

ជា​វិធានការ​សងសឹក ប្រទេសតង់ហ្សានី​បាន​ហាមប្រាម​ការ​នាំ​ចូលផលិតផល​កសិកម្ម​របស់​ប្រទេសអាហ្វ្រិក​ខាង​ត្បូង ​ជា​បណ្ដោះអាសន្ន​ កាលពីថ្ងៃទី២៣ ខែ​មេសា។  ទោះបីជាយ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ បម្រាម​នេះ​ត្រូវ​បាន​ដក​ចេញវិញ ក្នុងរយៈ​ពេល​ពីរ​ថ្ងៃ​ ​បន្ទាប់​ពី​មាន​ការ​ចរចាផ្នែក​ការ​ទូត​រវាង​ប្រទេស​ទាំង​ពីរ។

បន្ទាប់ពីបានពិគ្រោះជាមួយអាជ្ញាធរអាហ្រ្វិកខាងត្បូង លោក​ វ៉ានឌីឡេ ស៊ីឡូបូ បានកត់សម្គាល់ថា  មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់នៅក្រសួងកសិកម្មរបស់អាហ្វ្រិកខាងត្បូង​ បានចេញមុខបកស្រាយរួចរាល់អស់ហើយថា​ ប្រទេសតង់ហ្សានី ក៏មិនដែលស្នើសុំនាំផ្លែចេកចូលទីផ្សាររបស់អាហ្វ្រិកខាងត្បូងនោះទេ។

លោកបានបន្ថែមថា តាមរយៈជម្លោះដ៏ខ្លីមួយនេះ​ មន្ត្រីមកពីប្រទេសទាំងពីរ​ បានចាត់ទុកបញ្ហានេះ​ គឺជាជំហានដ៏សំខាន់មួយ និងជានីតិវិធីផ្លូវការមួយសម្រាប់ការនាំចូលផលិតផលកសិកម្មដោយស្របច្បាប់​​ ដោយមិនត្រឹមតែអនុវត្តចំពោះតែប្រទេសតង់ហ្សានី ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់ប្រទេសទាំងអស់ផងដែរ។

លោកបានពន្យល់ទៀតថា បើគ្មានគម្រោងនាំផ្លែចេកចូលផ្លូវការទេ ម្លេះផ្លែចេកតង់ហ្សានី​​ ក៏មិនអាចលក់ដោយស្របច្បាប់​ នៅក្នុងប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បូងដែរ។  ដំណើរការបំពេញលក្ខខណ្ឌបែបការិយាធិបតេយ្យនេះ មានលក្ខណៈស្តង់ដារល្អ និងមិនរើសអើង​ ដោយពន្យល់អំពីមូលហេតុ ដែលប្រទេសអាហ្រ្វិកខាងត្បូង មិននាំចូលផ្លែចេកពីប្រទេសតង់ហ្សានី ក្នុងរយៈពេលជាង២០ឆ្នាំកន្លងមកនេះ។

ផ្ទុយទៅវិញ ការនាំចូលផ្លែចេករបស់អាហ្វ្រិកខាងត្បូង ត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយប្រទេសម៉ូសំប៊ិក ដែលមានបរិមាណចំនួន៧៤ភាគរយ​ ស្មើនេងទឹកប្រាក់ជាង៤៨លានដុល្លារ ដែលនាំចូលជារៀងរាល់ឆ្នាំ។

ចំណែកការនាំចេញកសិផលរបស់ប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បូងវិញ មានទឹកប្រាក់សរុប១៣,៧ពាន់លានដុល្លារ ប្រទេសតង់ហ្សានី នាំចេញបានប្រហែល៧៤,៦លានដុល្លារប៉ុណ្ណោះ។  ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ នៅក្នុងការនាំចូលកសិកម្មរបស់អាហ្រ្វិកខាងត្បូង មានតម្លៃទឹកប្រាក់ចំនួន៧,៦ពាន់លានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ២០២៤ ខណៈប្រទេសតង់ហ្សានី បានចំណូលប្រហែល២៨លានដុល្លារ៕ 


Indian-Agriculture-Blog
រដ្ឋមន្រ្តីកសិកម្មឥណ្ឌា និយាយថា អត្រាកំណើនផ្នែកកសិកម្មឥណ្ឌាត្រូវតែបានប្រាំភាគរយ ក្នុងមួយឆ្នាំ ដើម្បីឱ្យឥណ្ឌាក្លាយជាប្រទេសអភិវឌ្ឍ នៅឆ្នាំ២០២៧

ញូវដែលី៖ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្មឥណ្ឌា​ លោក ស៊ីវរ៉ាច ស៊ីញ​ ជូហាន (Shivraj Singh Chouhan) បាននិយាយកាលពីពេលថ្មីៗនេះថា វិស័យកសិកម្ម និងវិស័យពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀត ចាំបាច់ត្រូវមានកំណើតប្រាំភាគរយជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដែលជាមូលដ្ឋានរឹងមាំសម្រាប់ប្រទេសឥណ្ឌាសម្រេចបាននូវឋានៈជា “ប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍” នៅឆ្នាំ ២០៤៧។ លោក ជូហាន បាននិយាយ​ថា គ្រាប់​ធញ្ញជាតិ​សម្រាប់ផលិតចំណីអាហារត្រូវ​បាន​ដាំដុះ​លើ​ផ្ទៃដី​កសិកម្ម ប្រមាណ៩៣ភាគរយ ប៉ុន្តែ​កំណើនផលដំណាំ​មាន​ត្រឹមតែ១,៥ភាគរយ​ប៉ុណ្ណោះ។ លោកបានបញ្ជាក់ថា “យើងកំពុងធ្វើការដើម្បីកាត់បន្ថយគម្លាតនៃទិន្នផលដំណាំ និងសម្រេចឱ្យបាននូវទិន្នផល ជាមធ្យមរបស់ជាតិ… ប្រសិនបើយើងត្រូវតែធ្វើឱ្យប្រទេសឥណ្ឌាក្លាយជាប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍នៅឆ្នាំ២០២៧ នោះវិស័យកសិកម្ម និងវិស័យពាក់ព័ន្ធដទៃទៀតត្រូវតែមានកំណើនប្រាំភាគរយដូចគ្នា នៅក្នុងមួយឆ្នាំ”។ លោករដ្ឋមន្ត្រីមានទំនុកចិត្តក្នុងការសម្រេចបាននូវអត្រាកំណើនប្រចាំឆ្នាំចំនួនប្រាំភាគរយ ដោយលោកសង្កត់ធ្ងន់ថា វិទ្យាស្ថានកសិកម្មផ្សេងៗ ​ដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងនេះ។ ការស្រាវជ្រាវដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការបង្កើនផលិតកម្មកសិកម្ម និងកាត់បន្ថយការចំណាយ។ គោលដៅសំខាន់ គឺត្រូវរក្សាបាននូវអត្រាកំណើនកសិកម្មប្រចាំឆ្នាំចំនួនប្រាំភាគរយ។ ស្ថាប័នស្រាវជ្រាវទាំងអស់ត្រូវតែធ្វើការក្នុងទិសដៅតែមួយ ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍។ លោក ជូហាន បានកត់សម្គាល់ថា វិស័យកសិកម្ម និងវិស័យពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀត ត្រូវតែសម្រេចបាននូវកំណើនសេដ្ឋកិច្ចឥណ្ឌា ពី១ ០០០ពាន់លានដុល្លារ ទៅ៥​ ០០០ពាន់ពាន់លានដុល្លារ។ លោក​ក៏​បាន​សង្កត់​ធ្ងន់​ពី​តម្រូវការ​ក្នុង​ការ​លើក​កម្ពស់​ការ​នាំ​ចេញ​កសិផល​ឲ្យ​បាន​២០​ភាគរយ​ គឺកើនឡើងពី​ប្រាំមួយ​ភាគរយ នាពេល​បច្ចុប្បន្ននេះ។ ចំណែកការស្រាវជ្រាវ និងការអភិវឌ្ឍវិញ […]

Magnitude 8.9 Strong Earthquake Jolts Northern Japan
ចិន​គ្រោង​អនុញ្ញាតឱ្យនាំ​ចូល​គ្រឿង​សមុទ្រ​របស់​ជប៉ុនឡើងវិញ បន្ទាប់ពី​បាន​ផ្អាក​ជិតពីរឆ្នាំ

ទីក្រុងតូក្យូ៖ រដ្ឋាភិបាលជប៉ុន បាននិយាយកាលពីសប្ដាហ៍មុនថា ប្រទេសចិនបានយល់ព្រមលើនីតិវិធីដើម្បីបន្តការនាំចូលផលិតផលអាហារសមុទ្រជប៉ុនឡើងវិញ ដែលជាការបង្ហាញពីជំហានឆ្ពោះទៅរកការបញ្ចប់ការហាមឃាត់ផ្នែកពាណិជ្ជកម្មរយៈពេលជិតពីរឆ្នាំកន្លងមកនេះ។ មន្ត្រីក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទរបស់ប្រទេសជប៉ុន និងគយរបស់ប្រទេសចិន បានឈានដល់កិច្ចព្រមព្រៀង ក្នុងអំឡុងពេលកិច្ចប្រជុំនៅទីក្រុងប៉េកាំង កាលពីថ្ងៃសប្ដាហ៍មុន ដែលគេរំពឹងថានឹងបន្តឡើងវិញ បន្ទាប់ពីប្រទេសចិនបានបញ្ចប់នីតិវិធីចាំបាច់។ អគ្គនាយដ្ឋានគយចិន បាននិយាយថា ពាណិជ្ជកម្មរវាងប្រទេសទាំងពីរបានល្អច្រើន បន្ទាប់ពីកិច្ចចរចាមួយទៀត ស្តីពីពាណិជ្ជកម្មផលិតផលជលផលប្រទេសជប៉ុន។ កិច្ចព្រមព្រៀងនេះ កើតឡើងនៅពេលរដ្ឋាភិបាលប្រទេសទាំងពីរ បានខិតខំបន្ធូរបន្ថយភាពតានតឹង ដែលកើតចេញពីការបញ្ចេញកកសំណល់វិទ្យុសកម្មពីរោងចក្រថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ នៅក្រុងហ្វូគូស៊ីម៉ា (Fukushima)​របស់ជប៉ុន ចូលទៅក្នុងសមុទ្រ កាលពីឆ្នាំ២០២៣។ លោក យ៉ូស៊ីម៉ាសា ហាយ៉ាស៊ី (Yoshimasa Hayashi) ប្រធាន​ខុទ្ទកាល័យ​គណៈរដ្ឋមន្ត្រី​របស់​ប្រទេស​ជប៉ុន ​បាន​និយាយ​ក្នុង​​សន្និសីទ​កាសែត​ប្រចាំថ្ងៃ​ថា វា​ជា​ព្រឹត្តិការណ៍​ដ៏សំខាន់​មួយ​។ យើងនឹងបន្តអំពាវនាវឱ្យបន្តការនាំចេញសាច់គោរបស់ប្រទេសជប៉ុនទៅកាន់ប្រទេសចិន និងការលុបចោលការរឹតបន្តឹងការនាំចូលនូវផលិតផលកសិកម្ម និងគ្រឿងសមុទ្រពីខេត្តចំនួនដប់ រួមទាំងខេត្តហ្វូគូស៊ីម៉ា​ និងទីក្រុងតូក្យូ។ មន្រ្តីក្រសួងកសិកម្មជប៉ុន បាននិយាយទៀតថា តាមរយៈវិធានការឯកភាពគ្នា ប្រទេសជប៉ុននឹងចុះបញ្ជីកន្លែងកែច្នៃផលិតផលជលផលរបស់ជប៉ុនជាមួយអាជ្ញាធរចិន ហើយការនាំចេញត្រូវមានវិញ្ញាបនបត្រត្រួតពិនិត្យ ដែលបញ្ជាក់ថា គ្មានសារធាតុវិទ្យុសកម្ម។ បើតាមកាសែត នីគេ (Nikkei) របស់ជប៉ុន ដែលបានរាយការណ៍ព័ត៌មានពីប្រទេសចិន ត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងប្រកាសជាផ្លូវការនូវការនាំចូលអាហារគ្រឿងសមុទ្រឡើងវិញ នាពេលខាងមុខនេះ ពីខេត្តផ្សេងទៀតរបស់ប្រទេសជប៉ុន […]

image_2025-05-30_12-58-36
ឡាវកំណត់គោលដៅឆ្នាំ២០២៥ ផលិតម្ហូអាហារឱ្យបាន៥៧៧,០០០តោន ដើម្បីធានាសន្តិសុខស្បៀងក្នុងប្រទេស

ទីក្រុងវៀងច័ន្ទ៖ រដ្ឋាភិបាលឡាវបានប្រកាសពីផែនការបង្កើនការផលិតសាច់ ត្រី និងស៊ុតរបស់ប្រទេសឡាវ ឱ្យកើនដល់បរិមាណ៥៧៧,០០០តោននៅឆ្នាំ២០២៥នេះ ដើម្បីពង្រឹងសន្តិសុខម្ហូបអាហារ និងក្នុងគោលបំណងធានាថា ក្នុងមួយឆ្នាំប្រជាជនឡាវគ្រប់រូបអាចទទួលបានយ៉ាងតិច៧៣គីឡូក្រាមនៃម្ហូបអាហារចំបាច់។ យោងតាមនាយកដ្ឋានបសុសត្វ និងនេសាទនៃក្រសួងកសិកម្ម និងរុក្ខាប្រមាញ់ បានឱ្យដឹងថា​ គោលដៅជាតិសម្រាប់ឆ្នាំ២០២៥ រួមមានការផលិតសាច់ឱ្យបានចំនួន២៨៤ ៦០០តោន ត្រីចំនួន២៣៧ ០០០តោន និងស៊ុតចំនួន៥៥ ៤០០តោន។ សារព័ត៌មានរបស់ឡាវ បានចេញផ្សាយនាពេលថ្មីៗកន្លងមកនេះថា កាលពីឆ្នាំ២០២៤ កសិករឡាវនៅទូទាំងប្រទេស បានផលិតម្ហូបអាហារចំនួន៧៨៦​ ០០០តោន គឺលើសពីតម្រូវការទូទាំងប្រទេសចំនួន៥៣១ ០០០តោន។ ផលិតផលសត្វបក្សីមានបរិមាណចំនួន១៣៤ ០៨១តោន ដែលកើនឡើងជិតស្មើពីរដងនៃតួលេខប៉ាន់ស្មានចំនួន៦៧​ ៥៧៤តោន សម្រាប់តម្រូវការក្នុងឆ្នាំ២០២៤។  ចំណែកផលិតសាច់គោ ក៏បានកើនលើសពីការរំពឹងទុកផងដែរ ដោយមានបរិមាណចំនួន៣៩ ៦៨៥តោន លើសតម្រូវការចំនួន៣២​ ៤៤៦តោន ចំណែកផលិតផលសាច់ជ្រូកវិញ បានកើនដល់ចំនួន១៣៧ ៩០៨តោន ដែលលើសពីតម្រូវការចំនួន១២៩ ២៥១តោន។ រីឯផលិតផលសាច់ក្របី និងសាច់ត្រី ក៏កើនលើសតម្រូវការក្នុងស្រុកផងដែរ ដោយសាច់ក្របីលើសពីតម្រូវការជាង១​ ២០០តោន ហើយផលិតផលត្រីបានកើនឡើងដល់៤០៨ ៦៤២តោន គឺកើនឡើងលើសជិតពីរដងនៃការប៉ាន់ស្មាន ដែលមានត្រឹមតែជាង២០៥ ០០០តោនប៉ុណ្ណោះ។ ទោះបីជាមានទិន្នផលសាច់សត្វលើសពីតម្រូវការក្នុងស្រុកដ៏ច្រើនក៏ដោយ ក៏ប្រទេសឡាវនៅតែប្រឈមមុខនឹងកង្វះខាតស៊ុតបក្សីដដែល។  […]

image_2025-05-30_15-12-03
ហ្វីលីពីនទទួលបានជំនួយឥតសំណងពីកូរ៉េខាងត្បូង១៦លានដុល្លារ សម្រាប់វិស័យវារីវប្បកម្ម និងកសិពាណិជ្ជកម្ម

ម៉ានីល៖ ប្រទេសហ្វីលីពីន និងកូរ៉េខាងត្បូង កំពុងសហការគ្នាក្នុងការអនុវត្តជំនួយឥតសំណងមានទឹកប្រាក់ចំនួន១៦លានដុល្លារសម្រាប់គម្រោងចំនួនពីរ ក្នុងគោលបំណងលើកកម្ពស់ការអភិវឌ្ឍវារីវប្បកម្ម និងពង្រឹងសមត្ថភាពផ្នែកអាជីវកម្មកសិឧស្សាហកម្ម តាមសហគមន៍អ្នកនេសាទនៅមូលដ្ឋាន។ នៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍មួយកាលពីដើមសប្តាហ៍នេះ ក្រសួងកសិកម្មហ្វីលីពីន បានប្រកាសថា ជំនួយដែលបានចុះហត្ថលេខាជាមួយទីភ្នាក់ងារសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិកូរ៉េ​ ហៅកាត់ថា Koicaនឹងជួយសម្រួលដល់ការអនុវត្តគម្រោងច្រើនឆ្នាំសម្រាប់កសិករ និងអ្នកនេសាទហ្វីលីពីន។ បណ្តាញសារព័ត៌មានហ្វីលីពីន បានធ្វើសេចក្តីរាយការណ៍ថា​  ការងារគម្រោងទីមួយ គឺការកសាងសមត្ថភាពសម្រាប់អភិវឌ្ឍវិស័យវារីវប្បកម្ម ដើម្បីបង្កើនប្រាក់ចំណូលដល់ប្រជាជនហ្វីលីពីន ដែលរស់នៅក្នុងកោះ ឃ្វីម៉ារ៉ាស (Guimaras) ស្ថិតនៅភាគខាងត្បូងទីក្រុងម៉ានិល។  ចំណែកគម្រោងទាំងពីរ មានគោលបំណងជួយប្រជានេសាទអាចបង្កើនប្រាក់ចំណូលតាមរយៈការជំរុញផលិតកម្មវារីវប្បកម្ម និងពង្រីកខ្សែសង្វាក់តម្លៃសម្រាប់រយៈពេលប្រាំពីរឆ្នាំ។ គំនិតផ្តួចផ្តើមនេះ ដែលបានទទួលជំនួយឥតសំណងចំនួន១០លានដុល្លារ ពាក់ព័ន្ធនឹងការអភិវឌ្ឍន៍ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធវារីវប្បកម្ម ដូចជាប្រព័ន្ធភ្ញាស់ពូជត្រី និងស្រះសាកល្បងសម្រាប់ចិញ្ចឹមប្រភេទសត្រី ដែលមានតម្លៃខ្ពស់នៅលើទីផ្សារ។ គម្រោងនេះក៏រួមបញ្ចូលផងដែរនូវការផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យាវារីវប្បកម្មកម្រិតខ្ពស់ តាមរយៈកម្មវិធីពង្រឹងសមត្ថភាព និងការអភិវឌ្ឍរចនាសម្ព័ន្ធប្រតិបត្តិការអាជីវកម្មសម្រាប់សហគមន៍អ្នកនេសាទត្រី។ ចំណែកគម្រោងទីពីរ គឺជាគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍កសិពាណិជ្ជកម្មសម្រាប់សហគមន៍ ដែលមានទឹកប្រាក់ចំនួនប្រាំមួយលានដុល្លារ ដើម្បីលើកកម្ពស់ជីវភាព និងបង្កើនប្រាក់ចំណូលដល់កសិករក្នុងកោះ លូហ្សូន​ (Luzon) ស្ថិតនៅខាងជើងទីក្រុងម៉ានីល ប្រទេសហ្វីលីពីន។  គម្រោងនេះនឹងផ្តោតសំខាន់លើការងារធ្វើពិពិធកម្មប្រភពចំណូលរបស់កសិករ និងជំរុញសកម្មភាពដាំដុះរបស់ពួកគាត់។ គម្រោងនេះនឹងកសាងមជ្ឈមណ្ឌលបណ្ដុះបណ្ដាលអាជីវកម្មកសិឧស្សាហកម្មមួយកន្លែងផងដែរ ដើម្បីជួយពង្រឹងសមត្ថភាពផ្នែកបច្ចេកវិទ្យាកសិកម្មហ្វីលីពីន។ ភាគីទាំងពីរនឹងបើកវគ្គបណ្តុះបណ្តាល និងផ្តួចផ្តើមគំនិតសម្រាប់កសាងសមត្ថភាពផ្សេងទៀត ដូចជាណែនាំឱ្យចេះធ្វើអន្តរាគមន៍កសិកម្ម និងជំរុញសកម្មភាពកសិឧស្សាហកម្ម ដើម្បីគាំទ្រកសិករឱ្យក្លាយជាអ្នកទទួលបានផលប្រយោជន៍ពិតប្រាកដពីគម្រោងទាំងពីរនេះ។ ក្រសួងកសិកម្មហ្វីលីពីន បានឱ្យដឹងទៀតថា […]

កាលវិភាគផ្សព្វផ្សាយ